แรกเริ่มบางคนคิดว่าเสียสติ เพี้ยนเป็นบ้า

ตอนนั้นญาติและเพื่อนบ้านต่างนึกตกใจว่าเป็นบ้าจึงนำท่านไปกักขัง

(ในภาพ ศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

ต่อมาเมื่อทุกคนคิดว่าเป็นผีเข้า

จึงพยายามหาสิ่งศักดิ์สิทธิ์อื่นๆที่พอจะหาได้มาทำพิธีขับไล่ผี

แต่ไม่สำเร็จ ไม่มีใครสามารถขับไล่ผีตนนี้ออกไปได้

(ในภาพ ศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

จนมาถึงสิ่งศักดิ์สิทธิ์คือ พระพุทธ จำต้องลงมาประทับทรงด้วยตนเอง

ท่านประทับทรงเด็กชายหิ้น จึงสามารถขับไล่ภูติผีปีศาจตนนี้ออกไปได้

(ในภาพ ศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

หลังจากนั้นพระพุทธท่านลงประทับทรงเด็กชายหิ้นตลอดมา

เพื่อแผ่บุญบารมีมายังสาธุชน ปกปักรักษาความเจ็บไข้และขับไล่ภูติผีปีศาจ

(ในภาพ ศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

ต่อมาเพื่อนในกลุ่มเดียวกันเช่น โกเลิศ โกด่วน โกบ่าวหู้ โกวิน

ต่างมีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ลงประทับทรงเช่นเดียวกันในเวลาไล่เลี่ยกัน

(ในภาพ ภายในอาคารศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

โดยเฉพาะ โกย้อย ซึ่งเป็นพี่ชายของเด็กชายหิ้น

มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์คือ พระพิฆเนศวร์ ลงประทับทรงท่าน

(ในภาพ ภายในอาคารศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

เมื่อปรากฏดังนั้นชาวบ้านจึงเริ่มร่ำลือว่ามีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ลงประทับทรง

จากปากต่อปากล่ำลือกันจนกิตติศัพท์ขจรขจาย

(ในภาพ แท่นบูชาเติมน้ำมันตะเกียงพระ)

ชาวบ้านจำนวนมากต่างเข้าหาและขอพรพระ

ให้ท่านช่วยเหลือบำบัดความทุกข์ร้อนและรักษาไข้

(ในภาพ ชุดเช่าบูชาพระพิฆเนศวร์)

ในเบื้องต้นจัดสร้างเป็นอาคารศาลชั่วคราว

เรียกว่า ศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์

เนื่องจากร่างทรงที่บุกเบิกศาลเจ้านี้เป็น โกย้อย

(ในภาพ ภายในอาคารศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

โกย้อย เอ่งฉ้วน ท่านเป็นร่างทรงพระพิฆเนศวร์

ชาวบ้านทั่วไปเรียก โรงพระเด็ก เนื่องจากสิ่งศักดิ์สิทธิ์ประทับร่างทรงวัยเด็ก

(ในภาพ ภายในอาคารศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

ตัวอาคารศาลแรกเป็นเรือนจาก ต่อมาจึงเป็นเรือนไม้

สถานที่ไม่แน่นอนย้ายศาลไปอยู่หลายที่

(ในภาพ แท่นบูชาพระพุทธขิเนตร)

ครั้งหลังสุดเป็นอาคารศาลเรือนไม้ตั้งอยู่บริเวณต้นไทรใหญ่

หลังปั้มแก๊สชัยพร สามแยกวัดกุฎ ตั้งอยู่หลายปี

ต่อมาเจ้าของที่ดินต้องการที่ดินคืน ศาลเจ้าจึงต้องรื้อออกจากที่ดินผืนนั้น

(ในภาพ ภายในอาคารศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง)

ประกอบกับ นางจิม น้ำผุด ร่วมกับบุคคลในตระกูลน้ำผุด ข่ายม่าน และแมงมี

ซึ่งเป็นชาวบ้านผู้มีจิตผู้ศรัทธาได้บริจาคที่ดินในหมู่บ้านไทยสมุทรซึ่งมีพื้นที่รวมกัน 3 งานกว่า

(ในภาพ แท่นบูชาพระพุทธขิเนตร)

แรกเริ่มศาลเจ้าตั้งอยู่ในบ้านไม้ส่วนบุคคล

ซึ่งอยู่ชิดริมกำแพงด้านหลังของอาคารศาลเจ้าในปัจจุบัน

มี นายไล่-นางแดง น้ำผุด นายสุวิทย์-นางประคอง วัฒนพันธุ์ เป็นผู้ก่อตั้งศาลเจ้า

(ในภาพ แท่นบูชาพระพุทธขิเนตร)

ผู้อุปถัมภ์รุ่นบุกเบิก เช่น นายกัง นายยินกิจิ กาวาฮารา เป็นหมอญี่ปุ่น

นายท่ามเภา ต้องเคียน นายท่ามไกว ไทรงาม นายโม้ ธรรมรักษ์ นายประผล จินดาพล เป็นต้น

(ในภาพ แท่นบูชาพระอินทร์)

ต่อมาลูกหลานผู้มีจิตศรัทธารวบรวมปัจจัยจัดสร้างอาคารศาลก่ออิฐถือปูนหลังปัจจุบัน  

เมื่อจัดสร้างแล้วเสร็จคณะกรรมการศาลเจ้าจึงอัญเชิญสิ่งศักดิ์สิทธิ์

ออกโปรดสาธุชนรอบเมืองตรังอย่างยิ่งใหญ่

(ในภาพ แท่นบูชาพระอินทร์)

จากนั้นนำสิ่งศักดิ์สิทธิ์เข้าประทับภายในศาล

เมื่อ 25 กุมภาพันธ์ ปีพุทธศักราช 2518

เรียกชื่อว่า ศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ตรัง

(ในภาพ แท่นบูชาพระพิฆเนศวร์)

ร่างทรงเพื่อนๆในกลุ่มยุคแรกเริ่มนั้น ปัจจุบันล้วนถึงแก่กรรมเกือบหมดแล้ว

ปัจจุบันโกย้อยร่างทรงพระพิฆเนศวร์ของศาลในเมืองตรังก็ถึงแก่กรรมแล้ว

เหลือแต่นายหิ้นร่างทรงของพระพุทธที่ยังอยู่ประจำที่ศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์ ย่านตาขาว

(ในภาพ แท่นบูชาพระพิฆเนศวร์)

ปัจจุบัน นายสมชาย คหบดี ภูมิลำเนาหาดใหญ่

สืบทอดเป็นร่างทรงของพระพิฆเนศวร์ตรังคนปัจจุบัน

(ในภาพ แท่นบูชาพระพิฆเนศวร์)

โดยมี นายสุวิทย์ วัฒนพันธุ์ เป็นผู้จัดการปกครองของศาลเจ้า

และ นายนรินทร์ ชูตระกูล เป็นผู้ตรวจตราสอดส่องศาลเจ้า

(ในภาพ ภาพประวัติศาสตร์เปิดศาลเจ้าพระพิฆเนศวร์เมื่อ 32 ปีก่อน)