มุมด้านซ้ายเป็นตั่วเหรียนหามพระของเจ้าแม่ทับทิม
มีกลองใบเก่าและระฆังโบราณจำนวน 2 ใบ
(ในภาพ อุปกรณ์ศักดิ์สิทธิ์ประจำศาล สํญลักษณ์แปดเซียน)
มุมด้านขวาเป็นชุดเครื่องทรงของร่างทรงยุคเก่าวางไว้
พร้อมอาวุธมีดดาบเหล็กแหลมต่างๆ
(ในภาพ ตั่วเหรียนพระของเจ้าแม่ทับทิม)
เนื่องจากเมืองกันตังเป็นเมืองหนึ่ง
ซึ่งทำเลที่ตั้งอยู่ใกล้ทะเลและแม่น้ำ
ดังนั้นศาลเจ้าแห่งนี้จึงนับเป็นศาลหนึ่ง
ซึ่งบูชาพระทั้งเจ้าแม่ทับทิมและพระ 108-109
(ในภาพ ใบระฆังเก่าแก่ของศาลเจ้า)
ต่อมาภายหลังจึงมีกลุ่มคณะแยกศาลออกไป
จัดตั้งศาลพระ 108-109 แห่งใหม่
ที่บ้านแหลมม่วง ต้นไทร และ บ้านหาดทรายขาว อ.กันตัง
ปัจจุบัน นายพิพิธ จรุงเกียรติกุล เป็นผู้จัดการปกครองศาลเจ้า
และนายวิสุทธิ์ อรุณเวชกุล เป็นผู้ตรวจตราสอดส่องศาลเจ้า
(ในภาพ กระถางธูปเก่าแก่ของศาลเจ้า)
ปัจจุบันทางศาลเจ้าเปิดให้สาธุชนไหว้พระได้ทุกวัน
สำหรับงานประจำปีจัดเนื่องในวันเกิด พระเทียนเฮ้าเต็งหม่าย
หรือเจ้าแม่ทับทิม ในวันที่ 23 เดือน 3 จีนของทุกปี
(ในภาพ ฉนากศักด์สิทธิ์และกัลปังหาจากท้องทะเลลึก)
จึงขอเชิญสาธุชนร่วมพิธีไหว้พระขอพร
ถวายแพะพลีบูชาตามประเพณีดั้งเดิม
รับประทานอาหารร่วมกันในวันที่ 9 พฤษภาคม ปีพุทธศักราช 2550
เรียบเรียงโดย บุนเต้หลาง เมื่อ 8 พฤษภาคม ปีพุทธศักราช 2550
(ในภาพ คำทำนายเซียมซีโบราณของศาลเจ้า)
ศาลเจ้าฮกเกี้ยน กันตัง
พระม๋าจ้อโป๋
ขอเชิญสาธุชนร่วมพิธีโข้กุนทหารพระ
เนื่องในวันคล้ายวันเกิด พระม๋าจ้อโป๋
ในวันที่ 9 พฤษภาคม ปีพุทธศักราช 2550 ช่วงบ่าย
(ในภาพ สมาคมฮกเกี้ยนกันตัง)
(ในภาพ ศาลเจ้าม๋าจ้อโป๋ กันตัง)
(ในภาพ บรรยากาศภายในศาลเจ้าม๋าจ้อโป๋ กันตัง)
พระเทียนห่อเซ่งโบ้
พระเทียนห่อเซ่งโบ้ หรือ ชาวตรังมักเรียก พระม่าจ้อโป๋ นี้
กล่าวกำเนิดว่าพระไท่เสี่ยงโล๋กุนบัญชาให้ท่านซึ่งเป็นเทพเบื้องบนลงมาจุติ
ดังคำสาบานต่อหน้าพระไท่เสี่ยงโล๋กุนความว่า
(ในภาพ พระเทียนห่อเซ่งโบ้)
หากท่านลงมาจุติยังโลกมนุษย์แล้วไซร้ เมื่อพบผู้เจ็บป่วยต้องช่วยเหลือ พบผู้ทำดีต้องปกป้อง พบอุทกภัยต้องแก้ไข พบอัคคีภัยต้องช่วยดับ พบผู้ร้ายต้องปราบปราม หลังสิ้นคำสาบานท่านจึงลงมาจุติยังโลกมนุษย์นี้
ความเชื่อถือศรัทธาพระม่าจ้อโป๋นี้กำเนิดความแรกเริ่มเมื่อยุคสมัยห้าราชวงศ์หรือหงอโต้ จนล่วงมาถึงสมัยราชวงศ์ซ่ง ปลายสมัยราชวงศ์ซ่งคาบเกี่ยวกับต้นสมัยราชวงศ์หยวน
โดยสภาพทั่วไปพื้นที่ชายฝั่งฮกเกี้ยนนั้นมีแต่โขดหินผาและภูเขา ทำเกษตรกรไม่ค่อยประสบความสำเร็จ ในสมัยนั้นการเดินเรือได้รับการพัฒนาก้าวหน้ามาก ชาวบ้านหากมีโอกาสจึงมักนิยมเสี่ยงภัยโดยสารเรือเพื่อหาพื้นที่ที่อุดมสมบูรณ์กว่า
ในการออกทะเลแต่ละครั้งล้วนต้องเผชิญชะตากรรม ไม่รู้เป็นตายร้ายดีเพียงใด ชาวบ้านส่วนหนึ่งจึงยึดถือเอาสิ่งศักดิ์สิทธิ์เพื่อเป็นขวัญกำลังใจในการเดินทางแต่ละครั้ง ให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์อำนวยพรให้เขาเหล่านั้นเดินทางโดยปลอดภัย
ยังไม่นับชาวประมงท้องถิ่นที่ต้องเผชิญความโหดร้ายยามทะเลและลมฟ้าอากาศปรวนแปร วัฒนธรรมความเชื่อถือศรัทธาพระม่าจ้อโป๋ ซึ่งถูกเชื่อว่าเป็นท่านเป็นเทพพิทักษ์แห่งท้องทะเล จึงถือกำเนิดเกิดขึ้นและเพิ่มพูนทวีแม้นเวลาผ่านไปเพียงใดก็ตาม
เมื่อปีพุทธศักราช 1486 ยุคสมัยหงอโต้หรือห้าราชวงศ์นี้ บ้านเมืองระส่ำระสายวุ่นวาย แตกแยกเป็นหลายก๊กเผ่า แม้นในท้องถิ่นฮกเกี้ยนเองนั้น ก็มีผู้อ้างตนเป็นใหญ่ ตั้งตนเป็นรัฐกึ่งอิสระต่อศูนย์กลางการปกครองของยุคนั้น หวางถิงเจิ้ง จึงตั้งตนเป็น หมิ่นอ๋อง มีกลุ่มหนานถางคอยให้ความช่วยเหลือสนับสนุน
ในคราวนั้นผู้ตรวจราชการท้องถิ่น หลินหยวน หรือท้องถิ่นเรียกว่า หลิมหง้วน ท่านเบื่อหน่ายในการแก่งแย่งชิงดีชิงเด่นและความวุ่นวายต่างๆ ท่านจึงขอลาจากชีวิตราชการกลับไปอยู่ภูมิลำเนาเดิมพร้อมกับภรรยาของท่านแซ่ อ๋อง
เหมือนดังครั้งบิดาของท่าน หลิมฮู
ข้าหลวงในราชสำนักผู้ซึ่งหลีกพ้นความสับสนวุ่นวาย
ลาจากภูมิลำเนาเดิมเหอหนานไปดำรงชีพด้วยความสงบในท้องถิ่นฮกเกี้ยน
