เรียนทุกท่านที่ผ่านมาในกระทู้นี้ กระผมขอเรียนว่า การที่เราจะแนะนำเพื่อนหรือใครก็แล้วแต่ให้มาเที่ยวงาน ประเพณีถือศีลกินผัก จังหวัดตรัง ขอให้ทุกท่านแนะนำพวกเขาเหล่านั้นว่า มันเป็นประเพณีเก่าแก่ของจังหวัดตรัง แล้วให้เขาต้องการที่จะมาด้วยแรงที่ต้องการที่จะมาไหว้ พระในศาลเจ้าในจังหวัดตรัง ด้วยความนับถือองค์ศักดิ์สิทธิ์ทุกองค์ ไม่ใช่จะไปแนะนำว่าที่ศาลเจ้านั้นมีการทำอะไรหรือมีอะไร ของให้แนะนำความเป็นประเพณีการถือศีลกินผัก ของจังหวัดตรังด้วยสิ่งที่ว่าความเป็น ประเพณีโบราณของจังหวัด กระผมยังหวังว่าประเพณีถือศีลกินผักของจังหวัดตรัง ในปีนี้จะมีให้เห็นความเป็นแบบแผนจากอดีตให้ ลูกหลานจังหวัดตรังได้ศึกษาและเก็บไว้เป้นภาพที่ประทับใจในการถือลูกหลานคนตรังและแขกผู้มาเยือน ได้เห็นถึงความเก่าแก่ของประเพณีถือศีลกินผัก ของจังหวัดตรังนะครับ

ขอโพสอีกทีคับพิมพ์ตกเยอะ     

สวัสดีคับคุณบุ่นเต่หลางคับ สำหรับผมขอ แก่ไข ตรงส่วนของ ชื่อพระเจ้าศาล นะคับ ส่ามหู้อ่องเอี๋ย หรือ ซามฮู้อ่องเอี่ย หรือ ซามอ่องฮู้ ขอและอีกที ซามฮู้เฉี่ยนโส่ย กับ ซามต่องอ๋อง หรือ ไต่ส่องซามต่องอ๋องนั้น เป็นเทพเจ้าคนละองค์หรือคนละชุดกันเลยคับ

สำหรับซามอ่องฮู้และซามต่องอ๋องนั้นผมขอเล่าประวัติย่อๆนะคับ 

ด้วยจิตคารวะ คุณบุนเต้หลาง ผมขอยกมือให้คุณบุนเต้หลาง 1 เสียงในการที่คุณบุณเต้หลางได้บอกในกระทู้
นี้ว่า การประกวดไม่ได้ส่งผลอะไรให้ประเพณีถือศีลกินผัก ในปี2549 นี้เลย เทศบาลนครตรัง
และผู้ว่าราชการ น่าจะจัดงานให้เกี่ยวกับการเผยแพร่ความเป็นประเพณีโบราณของจังหวัดตรัง เอาข้อมูลเกี่ยวกับองค์ศักดิ์สิทธิ์ ที่เกี่ยวกับงานประเพณีออกมาให้ผู้คนอ่านและเข้าใจประเพณีให้ลึกซึ้งถึงแก่นแทนจะดีกว่า
ไม่ใช่เอาเงินมาจัดงานประกวดความสวยงามของธิดา แถมหามาจากทั่วประเทศแล้วต้องบริสุทธิ์จริงๆๆนะ
ถ้าคุณจัดงานแบบนี้ พวกท่านช่วยคิดหน่อยนะครับว่าสมควรหรือปล่าว ความเป็นโบราณของประเพณีจะถูก
ลืมไปเลยก็ได้ พวกท่านคิดให้ดีนะครับ งานประเพณีถือศีลกินผักจังหวัดตรังดังด้วยเรื่องอะไรกันแน่ ฝากช่วย
กันคิดหน่อยนะครับ

ขอบคุณสำหรับทุกๆกระทู้ที่โพส มันเป็นความรู้อย่างดีสำหรับเยาวชนชาวตรังที่ควรจะศึกษาและอนุรักษ์เอาไว้

ผมจะเดินทางกลับตรังวันที่15 ตุลาคมนี้ครับอยากเจอพี่ที่ให้ข้อมูลอย่าลืมนะพี่สมโภช

ปกติส่ามหู้อ๋องเอี๋ยเป็นเพียงตัวแทนของบรรดาอ๋องเอี๋ย 360 ท่าน นอกจากตำนานของคุณบ่านเหลงแล้วขอเสริมตำนานอื่นๆอีกสักเล็กน้อย

ใยยุคสมัยถังไท่จง มีบันฑิต 5 คนเดินทางจากทางใต้ไปสอบที่เมืองหลวง แต่สอบไม่ได้ ต่อมาจึงกลายเป็นวณิพกและเล่นดนตรีอยู่ในเมืองฉางอาน พระเจ้าถังไท้จงทรงทราบเรื่องจึงมีบัญชาให้รับบัณฑิตทั้ง 5 เข้าวัง และเนื่องจากพระองค์ทรงต้องการทดสอบให้แน่พระทัยว่าเตียวหู้เทียนซือ(จางเทียนซือ)ผู้เป็นใหญ่ในศาสนาเต๋ามีปาฏิหาริย์มากน้อยเพียงใด พระองค์จึงมีบัญชาให้บัณฑิตทั้ง 5 คนบรรเลงดนตรีอยู่ในห้องใต้ดิน และด้วยการเข้าใจผิดเตียวหู้เทียนซือจึงฆ่าบัณฑิตทั้ง 5 ตาย ฮ่องเต้ทรงเสียพระทัยมากจึงได้ยกย่องให้ทั้ง 5 เป็นเทพเจ้า กาลต่อมาจากจำนวน 5 ก็เล่าขานกลายเป็นว่า ทั้งหมดมี 360 คน ทั้งหมดเป็นข้าราชการ มีตำแหน่งจิ้นซือทั้งสิ้น กำลังบรรเลงดนตรีอยู่ในห้องใต้ดิน ถูกเตียวหู้เทียนซือฆ่าตายหมดด้วยความเข้าใจผิด ทั้งหมดจึงได้รับการยกย่องเป็นเทพเพื่อกราบไหว้จิ้นซือทั้ง 360 คน แต่บางตำนานบอกว่าทั้ง 360 คนถูกลงโทษโดยไม่มีความผิดอะไรหรือถูกประหารชีวิต หรือตายเพราะเรืออับปาง เช่น ในสมัยราชวงศ์หมิงมีจิ้นซือทั้ง 360 คน แล่นเรือออกไปสู่ทะเลเพื่อช่วยขจัดโรคระบาด เกิดพายุเรือคว่ำตายหมดทั้งลำเรือ เนื่องจากมีความดีความชอบ ฮ่องเต้จึงทรงโปรดให้สร้างศาลไว้เพื่อกราบไหว้และยกย่องให้เป็นอ๋องเอี๋ย นอกจากนี้ยังมีตำนานว่าจิ้นซือเหล่านี้มีความจงรักภักดีต่อฮ่องเต้มาก ยอมฆ่าตัวตายดีกว่าตกเป็นทาสของศัตรู การกระทำเช่นนี้ถือว่าสละชีพเพื่อชาติ บางตำนานก็กล่าวในลักษณะที่ว่าเป็นการสละชีพเพื่อส่วนรวม เช่นเมื่อมีโรคระบาดมีผู้กล้าหาญกระโดดลงไปดูดพิษจากบ่อน้ำในหมู่บ้านนั้นๆ เพื่อเป็นการขจัดโรคระบาด ผู้ตายจากสาเหตุดังที่กล่าวนานัปการ จึงทำให้บุคคลเหล่านี้กลายเป็นเทพแห่งโรคระบาด(อุ่นสิน)ในที่สุด ถึงแม้จะมีเทพกลุ่มนี้รวมทั้งสิ้น 360 คน แต่ปรากฏว่าได้รับการกราบไหว้เพียง 132 แซ่เท่านั้น โดยหน้าที่ทั่วไปเทพระบาดคือช่วยฮ่องเต้ตรวจตราดูแลความทุกข์สุขของประชาชน ช่วยขจัดโรคร้ายต่างๆ และช่วยพระยกอ๋องส่งเต่(เง็กเซียนฮ่องเต้)ดูแลความทุกข์สุขของมวลมนุษย์ เทพระบาดเป็นผู้ที่มีอิทธิฤทธิ์มากดังนั้นจึงมักลงท้ายด้วยอ๋องเอี๋ย เมื่อต้องการเน้นให้รู้ว่ามีอิทธิฤทธิ์มากจึงเป็นเชียนโส่ยเอี๋ย หรือเชียนโส่ยอ๋องเอี๋ย นอกนั้นก็มีผู้เรียก อุ่นอ๋อง อ๋องกองไต่หยิน ไต่อ๋อง เป็นต้น เนื่องจากเป็นกลุ่มเทพที่รับใช้เบื้องบน ตรวจตราทุกข์สุขอาณาประชาราษฎร์จึงเรียกว่า ต่ายเที้ยนซุนซิ่ว หรือไต่จ่องซุน

ในสมัยก่อนในมณฑลฮกเกี้ยนจะมีพิธีกราบไหว้ 3 ปี หรือ 12 ปีครั้ง ในโอกาสนี้เมื่อทำพิธีเรียบร้อยจะมีการนำไม้ไปสลักเป็นรูปกิมซิ้นของพระองค์ต่างๆ พร้อมทั้งเขียนชื่อแซ่ทั้งหมด พร้อมของกินของใช้ใส่ในเรือให้เต็มลำ แล้วนำเรือไปเผาทิ้ง(อิ๋วเที้ยนหอ) เพราะเชื่อว่าโรคระบาดนั้นจะไม่ระบาดที่อื่นๆ บางแห่งนิยมนำเรือลอยไปในทะเลให้ลอยตามน้ำ (อิ๋วเต่หอ) ซึ่งเป็นการส่งโรคระบาดให้ไปไกลๆจากที่อยู่อาศัย เชื่อว่าหากทำพิธีแล้วจะทำให้บ้านเมืองสงบสุขร่มเย็น ในปัจจุบันโรคระบาดมักไม่ปรากฏโดยทั่วไปแล้ว ดังนั้นผู้คนจึงหันมานับถือและบนบานศาลกล่าวในเรื่องทั่วๆไปมากกว่า

ปกติทั่วไปการตั้งศาลมักจะไม่ได้ตั้งตามชื่อแซ่ทุกท่าน มักจะตั้ง 3 ท่านบ้าง 5 ท่านบ้าง สูงสุด 12 ท่าน ถ้าตั้ง 3 ท่านคนมักจะเรียก ส่ามหู้อ๋องเอี๋ย แซ่ของพระที่เป็นประธานอาจไม่ซ้ำกันแล้วแต่ความนิยมและความเชื่อมั่นศรัทธา ที่นิยมมาก คือ หลีหู้(หลี่ต้าเลี่ยง) ตี่หู้(ฉือเมิ่งเปียว) หงอหู้(อู่เสี้ยวควาน)  แต่ผู้คนมักศรัทธาแซ่ตี่มากที่สุด ตี่หู้อ๋องเอี๋ยจึงเปรียบเสมือนตัวแทนของแซ่ทั้งหมด และถ้าตั้ง 5 ท่าน คนมักจะเรียก หงอหู้อ๋องเอี๋ย หรือหงอหู้เชียนโส่ย ซึ่งเพิ่มจู้หู้(จูซูหรง) และห่วมหู้(ฟั้นเฉิงเย่)เข้าไป

หันกลับมายังศาลเจ้าทินเล่เตาโบ้เก้ง(ศาลเจ้าเชิงทะเล) เมื่อปี 2444 นายจู้ป่ายตั๊กได้นำกิมซิ้น 3 องค์มาจากเมืองจีน ซึ่งเป็นกิมซิ้นของพระแซ่จู้หู้ เฮงหู้ และหลุยหู้ ต่อมาเมื่อสร้างศาลเจ้าและได้เชิญมาเป็นประธาน ปัจจุบันในศาลเจ้ามีเฉพาะกิมซิ้นของพระเฮงหู้อ่องเอี๋ยและหลุยหู้อ่องเอี๋ย ส่วนจู้หู้อ่องเอี๋ย กลับไปอยู่ตามบ้านตามความประสงค์ของพระเอง แต่ก็ยังเรียกส่ามหู้อ๋องเอี๋ยว่าเป็นเจ้าศาล

ส่วนไต่ซองส่ามต่องอ๋องนั้นประกอบด้วยผู้กล้าในอดีตคือ บุ๋นเทียนเสียง(บุ๋นเส่งฮูจื้อ) ลกซิ่วฮู(ลกเส่งฮูจื้อ) และเตียวไซเก็ก(เตียวเส่งฮูจื้อ)  เป็นอดีตขุนนางสมัยต้าซ่ง(ราชวงศ์ซ้อง) ซึ่งคนละยุคสมัยแต่โดยนิยมผู้ทำคุณงามความดีต่อแผ่นดินก็ได้รับคำยกย่องเป็นอ๋องเอี๋ยเช่นเดียวกันทั้งๆที่ไม่เกี่ยวกับโรคระบาด จึงมีคนเรียกส่ามหู้อ๋องเอี๋ยเช่นกัน แต่ถ้าจำเพาะไปว่าไต่ซองส่ามต่องอ๋อง ก็จะชัดเจนว่าหมายถึงผู้กล้าที่จงรักภักดีต่อราชวงศ์ซ้อง ซึ่งก็คือประธานศาลเจ้ากินผักบางเหนียวนั่นเอง ดังจะเห็นป้ายประจำศาลไต่ซองส่ามต่องอ๋องเบ่วเหนือประตูทางเข้าอย่าสง่างาม

ฉะนั้นเจ้าศาลเจ้าทินเล่เตาโบ้เก้ง(ศาลเจ้าเชิงทะเล) เจ้าศาลจึงไม่ใช่ไต่ซองส่ามต่องอ๋องด้วยเหตุผลดังกล่าวข้างต้น และขอขอบคุณคุณบ่านเหลงอีกครั้ง ที่ช่วยกันแก้ไขและให้ข้อมูล ยังไงถ้าจะกรุณาช่วยให้ความรู้เรื่องตำนานพระ เทพ เซียนต่างๆก็จะเป็นการดี เพราะผมรู้แค่น้อยนิดเท่านั้น ถ้าร่วมกับคุณซุ้ยเอ็กให้ข้อมูลก็จะเป็นประโยชน์มาก เพราะส่วนใหญ่ผมมักจะพูดถึงในเรื่องกว้างๆของประเพณีกินผักเมืองตรังเสียมากกว่า

                                                        ด้วยความนับถือ/บุนเต้หลาง

ขอบพระคุณมากคับคุณบุนเต้หลาง

สำหรับตัวผม ก็มีความชื่นชมและยกย่องท่านเป็นผู้มีความรู้ในทางด้านประเพณี และประวัติของตำนานพระ เทพ เซียนต่างๆก็จะเป็นการดี สำหรับตัวผมแล้วได้ยอมรับนับถือท่านโดยไม่มีข้อตะขิดตะข่วงใจ  ตัวผมนั้นยังมีความรู้ด่อยนักคงจะต้องสั่งสมประสบการณ์ จากท่านผู้รู้ อย่างท่านและท่านอื่นๆอีกมาก  จริงๆผมแล้วผมไม่ใช้ ชาวตรังคับแต่มีความสนใจและชื่นชม พิธีการกินผักที่เป็นวัฒนธรรมของชนชาวฮกเกี้ยนแท้ ซึ้งต่างจากถิ่นอื่นที่เป็นแบบ ฉ่ายตึ่งกังไส ซึ้งไม่ใช่ประเพณีการกินผักของชาวฮกเกี้ยนแท้ซักเท่าไหร่ เสียดายที่ปีนี้ผมไม่มีเวลาว่าง เลยไม่ได้ไปกินผักที่ตรังซักครั่ง หากยังไงปีหน้าฟ้าใหม่ ผมจะไปกินผักที่จ.ตังแน่นอนคับ  
                                                           ด้วยความเคารพ/บ่านเหลง

สวัสดีครับทุกท่านที่มีจิตสำนึกในความเป็นวัฒนธรรมดั้งเดิมของการถือศีลกินผัก

ต้องขอแสดงความยินดีต่อเหล่าบรรพชนที่ได้บุกเบิกการถือศีลกินผัก โดยเฉพาะในรูปแบบของทางภาคใต้ซึ่งเข้าใจว่าในปัจจุบันได้เริ่มจางคลายไปบ้างแล้วตามสมควร ผมเป็นอีกหนึ่งคนที่มีความต้องการที่จะอนุรักษ์ประเพณีดั้งเดิมของการกินเจเอาไว้ แต่เนื่องจากข้อมูลเกี่ยวกับการจัดงานกินเจแบบดั้งเดิมของฮกเกี้ยนนั้นหาแหล่งข้อมูลได้ยากมาก ประกอบกับผู้มีความรู้ต่างๆ ต่างก็เก็บไว้โดยไม่เผยแพร่ ส่งผลให้การกินเจในปัจจุบันไปมุ่งเน้นทางด้านการทรงเจ้าและทรมานร่างกายมากกว่า ทั้งนี้อาจจะเป็นเพราะต้องการส่งเสริมการท่องเที่ยวมากไปหน่อย จนละเว้นหรือไม่ตระหนักถึงพิธีกรรมที่แท้จริง จากการที่ผมเคยหาข้อมูลทางอินเตอร์เน็ต โดยเฉพาะการ search ด้วยภาษาจีน พบว่าในกล่มประเทศจีนต่างก็ให้ความสนใจการกินเจของประเทศไทย โดยเฉพาะจังหวัดภูเก็ต แต่ประเด็นกลับไปอยู่ที่การมาเพื่อชมการทรมานร่างกายของร่างทรงมากกว่า จากจุดนี้จะเห็นได้ว่าปัจจุบันไม่ว่าที่ไหนที่จัดงานกินเจก็จะพยายามส่งเสริมให้การทรงพระต้องทรมานร่างกายให้มากและด้วยอุปกรณ์ที่แปลก ยิ่งดูน่ากลัวยิ่งดี และจากการที่เคยคลุกคลีกับวงการทรงพระประกอบกับครั้งหนึ่งผมได้เคยพูดคุยกับผู้รู้ในวงการถึงเรื่องการทรงพระก็ได้รับทราบว่า การทรงพระในปัจจุบันนี้เริ่มเข้าสู่ยุคของการถดถอยไปบ้างแล้ว นั้นคือ การทรงพระแบบคนทรงพระ คือ ทรงไม่เต็ม และการทรมานร่างกายก็เป็นไปเพื่อการโชว์มากกว่าวัตถุประสงค์ดั้งเดิมของการทรมานกายของพระทรง

ส่วนเรื่องของพิธีกรรมดั้งเดิมที่เคยปฏิบัติกันมาก็เริ่มมีการปรับเปลี่ยนเพื่อให้เข้ากับยุคสมัย ทั้งๆ ที่ผมมองว่า การปรับเปลี่ยนดังกล่าวหากมองในด้านของการอนุรักษ์นิยมถือว่าไม่เหมาะ แต่อย่างไรได้เนื่องจากพิธีกรรมต่างๆ ถูกจัดให้อยู่ในฐานะของความลับไม่สามารถเปิดเผยได้ ส่งผลให้บางคนที่รู้แค่ครึ่งๆ กลางๆ ก็นำไปจัดไปทำงานกินเจกันจนเพี้ยน คือ รู้แค่นิดหน่อยก็สามารถเชิญองค์กิวอ๋องไต่เต่และจัดงานกินเจได้แล้ว ประเด็นนี้ถือว่าไม่สมควรอย่างที่สุด

ท้ายที่สุดต้องขอชื่นชมท่านทั้งหลายที่เข้ามาโพสต์ในเว็บไซต์นี้ เพราะท่านเป็นเสมือนผู้เชื่อมโยงวัฒนธรรมดั้งเดิมของการกินผักให้เข้ากับเทคโนโลยีสมัยใหม่ให้สามารถผสมผสานกลมกลืนกันได้และสามารถยังประโยชน์ให้กับผู้ใฝ่รู้ในวงกว้าง

อนุโมทนาสำหรับท่านที่ประสงค์จะเผยแพร่ข้อมูลการถือศีลกินผักของชาวใต้ให้คงอยู่และรับรู้โดยทั่วกัน

"หนึ่งมื้อกินเจ  หมื่นชีวิตรอดตาย  บุญกุศลไร้ขอบเขต" ขอให้ช่วยกันอนุรักษ์และรักษาประเพณีที่ดีงามให้คงอยู่สืบไป

เรียนถามท่านผู้รู้

ในงานถือศีลกินเจจะมีพิธีการป่ายชิดแช (บวงสรวงดวงดาว) ซึ่งจัดขึ้นในวัน 7 ค่ำ เดือน 9 อยากทราบว่าองค์ชิดแชที่เป็นประธานในการถวายบวงสรวงนั้น ประกอบด้วยสิ่งศักดิ์สิทธิ์พระองค์ใดบ้าง และมีขั้นตอนการประกอบพิธีกรรมนี้อย่างไร

謝謝

เรียนถามท่านผู้รู้

1. ผมใคร่จะทราบชื่อขององค์พระ 九皇大帝 ที่เป็นภาษาจีนครับ จากข้อความข้างต้นในเรื่องของการแบ่งภาคในนามของแชกุน (星君) นั้น หากเป็นในนามของ 九皇大帝 ชื่อของพระองค์ทั้ง 9 น่าจะลงด้วย 大帝 ใช่หรือไม่ และท่านมีชื่อว่าอะไรบ้าง

2. ในการอัญเชิญองค์ 九皇大帝 มักจะเชิญ 南斗星君 และ 北斗星君 ด้วย ต้องการทราบว่าเทพทั้ง 2 องค์มีความเกี่ยวเนื่องกันอย่างไรกับงานกินเจ โดยเฉพาะงานกินเจ 九皇大帝

3. ราชเลขา หรือ 靈官大帝 ใช่ชื่อนี้หรือไม่

ขอบคุณครับ

1. รายนามขององค์กิ้วอ๋องไต่เต่

กิ้วอ๋องต่ายเต่ - พระราชาธิราชเก้าพระองค์
กิ้ว-อ๋วง - พระราชาธิราชเก้าองค์
ไต่ - โต,ใหญ่,ใหญ่หลวง,มหันต์,มหาภูติ (คือดิน,น้ำ,ลม,ไฟ)
ตี่ - จักรพรรดิ,พระราชาธิราช,พระเจ้า,เทพ,เทพเจ้า,เทพยดา,เทวดา


พระองค์ที่หนึ่ง  Fu his (Foo Shei) ชื่อ ฮอกฮีสี,(ฟูซิ) เป็นคนสำคัญทางวัฒนธรรมคนแรก เมื่อก่อน 5,000ปีมาแล้ว ทรงสั่งสอนให้ราษฎรทำแห ทำอวน จับปลา ช้อนกุ้ง สอนให้ราษฎรสืบเสาะหาสัตว์มาเลี้ยง จับสัตว์มาฝึกใช้งานและพืชพรรณทั้งหลาย ทรงสั่งสอนให้ราษฎรบวงสรวงเทพารักษ์ เทวดา ไหว้บิดามารดา พี่น้องที่ถึงแก่กรรม สอนให้ราษฎรสู่ขอแต่งงาน สมัยของพระองค์เริ่มใช้อักษรจีน สอนให้รู้จักหนังสือ ทำข้อสัญญา เลิกใช้ขมวดเชือกเป็นปมที่ทำเครื่องหมาย ประดิษฐ์เครื่องดนตรี ทำขิมพระองค์รู้ในตำรา ฤกษ์บน ฤกษ์ล่าง ด้วยฟ้าและดิน มีข้าวเปลือก มีม้ามังกร (เล่งเบ้)ทำตำราโหราศาสตร์และโป้ยกั่ว


พระองค์ที่สอง Shen Nung (Shun Noong) หรือยันตี่ Yen Ti พระเจ้าเอี้ยมเต้สินล่งฮองเต้ (เสินหนุง) รู้ในอดีตและอนาคต ฤกษ์บน…..ฤกษ์ล่าง ชาวจีนถือเป็นพระเจ้าของการกสิกรรม เป็นผู้ประดิษฐ์คันไถ และสอนให้ชาวบ้านทำไร่ไถนาพระองค์เป็นห่วงราษฎร ให้จัดหาสัตว์และพืชมาเพาะเลี้ยง ทดลองปลูกทำเป็นพืชพรรณต่อไป เช่น ผลหญ้านั้นมีห้าอย่าง ข้าวเจ้า ข้าวเหนียว ข้าวสาลี ถั่ว งา ทรงแนะนำให้มาต้มให้สุกเสียก่อน คิดหายามารักษาโรค ทรงแนะนำให้กินน้ำที่ไหล คิดทำเรือสำเภาใช้ใบใช้สำหรับไปมาและค้าขายปราบขบถที่มารุกรานตามหัวเมืองของพระองค์


พระองค์ที่สาม Huang Ti (Hwang De) ชื่อว่า ฮืนฮ่วงฮวงตี้,เป็นพระเจ้าอึ้งตี่ฮองเต้ เป็นกษัตริย์ที่สำคัญในการรบคนแรกประมาณ 5,000 ปีมาแล้วปราบปรามพวกขบถ เป็นนักประดิษฐ์เข็มทิศ รถศึกสามารถแล่นถูกทิศทางท่ามกลางหมอกหน้าทึบ คิดทำปฏิทินตำราละยิด ต่อข้างขึ้นข้างแรม จัดปีและนักษัตรเสียใหม่ ทำมาตรา ทะนานตวงสิ่งของ ทำขลุ่ย ระฆัง เสี้อสีต่างๆ หกสี สีเหลืองเป็นที่หนึ่ง สร้างวัง ทำเกวียน และให้ขุดหาแร่ต่างๆ คิดยารักษาโรคต่อ ให้หมอมาร่ำเรียนทำเป็นตำราขึ้นจัดทำเขตแดน ชื่อบ้านและตำบล ทรงปลูกฝ้ายเลี้ยงไหมทอผ้า มเหสีของอึ้งตี่ก็มีชื่อเสียงในการผลิตผ้าไหม การยุติธรรม ทรงถือศีลกินเจ แล้วก็ขึ้นสวรรค์ไปกับมังกรเป็นเซียนต่อไป

พระองค์ที่สี่ ชื่อว่า เซียวเฮา,ซาวเฮา,พระเจ้ากิ้มเต็กอ๋องฮองเต้ ทรงรับสั่งให้ขุนนางปักเสื้อ หมวก ที่สวมใส่เป็นรูปหงส์ ตามยศ ปราบปรามข้าศึกสงครามที่ยกมาตีบ้านเมืองของพระองค์ตามหัวเมืองต่างๆ

พระองค์ที่ห้า ชื่อกอเอียงสี, จวงซี, พระเจ้าจ่วนยกตี่ฮองเต้,พระโอรสทั้งเก้าพระองค์ยกกองทัพไปปราบปรามขบถตามหัวเมืองต่างๆ ทรงเปลี่ยนแปลงฤดูกาลปีหนึ่งให้สี่ฤดู ต่อมายกสมบัติให้เตียวคี้เป็นกษัตริย์ต่อไป

พระองค์ที่หก ชื่อ เตียวคี้,ตี้ขู้,พระเจ้าตี่คอกฮองเต้ ทรงตรวจดูกฎหมายแผ่นดิน พระองค์ทรงทำตำราปฎิทินใหม่เพื่อการเกษตร ไร่นา ปลูกต้นไม้ตามฤดูกาล ให้ขุนนางไปทำการขุดแร่มาใช้ประโยชน์แก่แผ่นดิน และให้เก็บตัวอย่างหินสีต่างๆ แล้วให้เอาไปหลอม มีพระโอรสชื่อ เงี้ยวอ๋อง ได้เป็นกษัตริย์ต่อไป


พระองค์ที่เจ็ด Yao (You) ชื่อ เงี้ยวอ๋อง ,เอี๋ยวตี้ ,พระเจ้าเงี้ยวเต้ ฮองเต้ เป็นกษัตริย์ตัวอย่างๆ แท้จริงองค์แรก ชาวจีนอยากเห็นอีก ทรงปล่อยนักโทษตั้งโรงเลี้ยงคนแก่พิการที่ไม่มีญาติ ให้หมอหลวงรักษา ตั้งโรงเรียนสอนหนังสือขุนนางปราบปีศาจไฟเก้าดวง คิดทำปฏิทินใหม่ให้ละเอียดกว่าเก่าที่เคยทำมาแล้วถึงสามครั้งและปัจจุบันคงจะใกล้เคียงมากที่สุด ขุนนางไปกำจัดสัตว์ร้าย รับสั่งให้ขุนนางไปทำการขุดคลองจากแม่น้ำฮวงโหไหลบ่าล้นฝั่งท่วมไร่นาของราษฏร พระองค์ทรงเสด็จไปเยี่ยมราษฎร ทรงสั่งสอนราษฏร ต่อมาจึงยกราชสมบัติให้แก่ ไต้ซุ่น เป็นกษัตริย์องค์ต่อไป

พระองค์ที่แปด Shun (Shwin) ชื่อ ชวิน, ไต้ซุ่น, ซุ่นตี้ พระเจ้าซุ่นเต้ฮ่องเต้ เป็นวิศวกรที่สามารถ จึงเป็นที่น่าชื่นชมของมหาชน กตัญญูต่อบิดามารดาทำนารับสั่งให้อู๋ (พระองค์ที่เก้า) ไปทำการปราบปรามหัวเมืองต่างๆที่เข้ามาทำความเดือดร้อนแก่ราษฏรรับสั่งให้อู๋ไปทำการขุดคลองสำเร็จ ปราบสัตว์ร้าย ต่อมาอู๋ได้เป็นกษัตริย์ต่อไป

พระองค์ที่เก้า Yu (U) ชื่อ อู๋ เซียหยี,พระเจ้าอู๋เต้ฮองเต้ เมื่อประมาณ 4,100 ปีมาแล้ว เป็นผู้เริ่มสร้างราชวงศ์จีนขึ้น เรียกกันว่า ราชวงศ์เฉียอะ ครั้งนั้นสมัยกรุงจีนเรียกว่าแผ่นดินแฮจัด เมืองจิวเป็นเมืองใหญ่ เอาทองคำมาหล่อเป็นกระถางธูปเก้าใบให้ชื่อว่ากิ่วเตี้ย สำหรับเมืองตั้งจิวเก้าเมือง บรรดาหัวเมืองทั้งยี่สิบสี่หัวเมืองเข้าเฝ้า รับสั่งให้ทำสัญญาณขึ้นไว้ห้าอย่าง ระฆัง กลอง ตัด เตียว อีกอย่างเข่ง ในเมืองไทยยังไม่มี ปล่อยนักโทษ ห้ามขุนนางทำสุรา พระองค์เป็นกษัตริย์ตัวอย่างที่แท้จริง เป็นวิศวกรที่เรื่องลือสามารถเจาะภูเขาสร้างที่เก็บน้ำ และจัดระบบให้ระบายน้ำได้อย่างดี เล่าเอี๊ยะเป็นขุนนางพระเจ้าอู๋เต้ฮองเต้จะยกราชสมบัติให้เล่าเอี๊ยะๆ ไม่ยอมรับ ฯลฯ ต่อมาพระราชโอรสพระเจ้าอู๋เต้ฮ่องเต้ครองราชสมบัติแทน ต่อมามีการแย่งชิงสมบัติพระราชบัลลังก์กันมาเรื่อยๆ จนถึงราชวงศ์เซียว และราชวงศ์จิวสมัยห้องสินพระเจ้าติ่วอ๋องกับพระเจ้าบู้อ๋องจึงปรากฏลี้เจ้ง กิ้มเฉี้ย โล่เฉี้ย หลุ่ยจิ้นจู้ บกเฉี้ย เอี้ยวเจี้ยน เทวดาส่งมาให้เกิดเพื่อมาช่วยปราบปรามทำศึกกับกษัตริย์ที่ไม่อยู่ในยุติธรรม ไม่อยู่ในธรรมเนียมกษัตริย์

เรียน ท่านผู้มีความรู้

ตามที่คุณบุนเต้หลางและคุณบ่านเหลง ได้ให้ข้อมูลเกี่ยวกับฮู้อ๋องเอี๋ย ใคร่ขอทราบข้อมูลเพิ่มเติม ดังนี้นะครับ

五府王爺

大王李府王爺

二王池府王爺

三王吳府王爺

四王朱府王爺

五王范府王爺

1. วันฉลองรำลึก (แซยิด) ของโหง่วฮู้อ๋องเอี๋ยแต่ละพระองค์ (วัน/เดือนจีนทางจันทรคติ)

2. มีวันสถาปนาฮู้อ๋องเอี๋ยหรือไม่ หากมีกำหนดขึ้นในวันเดือนใด (จันทรคติจีน)

3. มีคนเคยกล่าวว่าโดยทั่วไปไม่นิยมตั้งกิมสิ้นเตียวเทียนซือ กับฮู้ฮ๋องเอี๋ย เนื่องจากตามตำนานกล่าวไว้ว่าเตียวเทียนซือได้ประหารฮู้อ๋องเอี๋ย ในเรื่องนี้ท่านมีความคิดเห็นอย่างไร

4. ในฐานะที่เป็นอีกคนที่ไหว้กิมสิ้นเตียวเทียนซือ ผมต้องการทราบประวัติโดยสังเขปของเทียนซือ เพื่อประดับความรู้ เนื่องจากองค์เทียนซือเป็นเทพเจ้าในกลุ่มเซียนเทียน 先天 และองค์เทียนซือมีความเกี่ยวพันกับการเขียนฮู้หรือไม่อย่างไร

5. องค์ปากั้วจู่ซือ (八挂祖師) มีประวัติความเป็นมาอย่างไร และมีความเกี่ยวเนื่องกับองค์เตียวเทียนซือหรือไม่อย่างไร

6. ฮวบจู่กง (法主公) มีประวัติความเป็นมาอย่างไร และท่านมีความโดดเด่นในด้านใด

ฝากไว้เพื่อขอความกรุณาด้วยนะครับ ขอบคุณ

1. สำหรับพระซามอ่องฮู้จะมี 3แซ่ใหญ่ 5แซ่เล็ก  ดังที่ ท่านบุนเต่หลางกล่าวไว้แล้ว

สำหรับ พระในตระกูล ซามอ่องฮู้นั้นผมพอทราบวันแซยิดแค่องค์เดียวคับ ก็คือ ตี่ฮู้อ่องเอี่ย ในวัน ลักโง้ย  จับโป้ย  (เดือน 6  18ค่ำ)

แซ่ยิน ส่ามฮูอ่องเอี่ย   จับโง้ย จับหงอ  (เดือน 10   10ค่ำ)

สำหรับตี่ฮู้อ่องเอี่ย นั้นมีผู้ขนาดนามไว้ต่างๆ กันคือ 

1 พระหมอ

2 เล่าเอี่ยกง

3 โต๊ะก้อง (ชาว มลายู 3 จังหวัด และคนพื่นที่เรียก)

4 เจ้าพ่อเมืองบาดาล (มีประวัติว่า ลอย มาติดอวนชาวประมงมลายู นับสิบๆครั่ง จนทำให้ชาวมลายูคนนั้นต้องยอมเชิญมาวางไว้ริมฝั่ง ประวัติยาวกว่านี้ผมจะเล่าอีกทีคับ)

5 ตี่ฮู้อ่องเอี่ย (ชื่อที่คนทั่วไปรู้จัก)

6. พระหมอสายบุรี (ชาวนราธิวาสเรียก)

***ชื่อที่ 2 - 4 จะเป็นชื่อที่คนชาว สายบุรี  ปัตตานีเรียกกันคับ

**** ในกรณีชื่อในข้อสีอาจ รวมไปถึงการที่ผมต้องอ้างอิง ถึง บทความ 

[ในสมัยก่อนในมณฑลฮกเกี้ยนจะมีพิธีกราบไหว้ 3 ปี หรือ 12 ปีครั้ง ในโอกาสนี้เมื่อทำพิธีเรียบร้อยจะมีการนำไม้ไปสลักเป็นรูปกิมซิ้นของพระองค์ต่างๆ พร้อมทั้งเขียนชื่อแซ่ทั้งหมด พร้อมของกินของใช้ใส่ในเรือให้เต็มลำ แล้วนำเรือไปเผาทิ้ง(อิ๋วเที้ยนหอ) เพราะเชื่อว่าโรคระบาดนั้นจะไม่ระบาดที่อื่นๆ บางแห่งนิยมนำเรือลอยไปในทะเลให้ลอยตามน้ำ (อิ๋วเต่หอ) ซึ่งเป็นการส่งโรคระบาดให้ไปไกลๆจากที่อยู่อาศัย เชื่อว่าหากทำพิธีแล้วจะทำให้บ้านเมืองสงบสุขร่มเย็น ในปัจจุบันโรคระบาดมักไม่ปรากฏโดยทั่วไปแล้ว ดังนั้นผู้คนจึงหันมานับถือและบนบานศาลกล่าวในเรื่องทั่วๆไปมากกว่า (บุนเต่หลาง 2 ต.ค.2549 )]

ตี่ฮู้อ่องเอี่ย มีความสามารถในวิชาการแพทย์ จึงทำให้คนเคารพนับถือกันมาก ใน ทางภูเก็ต   และใน อ.สายบุรี ในสมัยที่มีการปงครองโดยระบบ เชื้อพระวงค์ราชสกุลสายบุรี ในสมัยนั้นได้เกิดโรคห่าลง  เจ้าเมืองสายบุรี(นับถืออิสลามในสมัยนั้น) ได้ทำการบนบานศานกล่าวให้โรค ห่าหาย ไปและได้แก้บนด้วย จี้ทองคำและบ่ายต่างๆ พร้อมด้วยของไหว้ โดยตี่ฮุ้อ่องเอี่ยสายบุรีจะมีสมบัติของทานหลายอย่างด้วยคือ หมวกทองคำ  ป้ายสรรเสริญ เงินและทองแดง  (แผ่นขนาดบัตรเติมเงิน) อย่างละชุด 1ชุด  สังวาลหยก  จี้ รูป ดาวและเสียววงเดือน ทองและเงิน  อย่างละ 1ชุด

ตอบ 3 ตรงนี้นะคับเหมือนพระจะไม่คอยจะแน่ใจเท่าไหร่แต่ จะแยกตั๋วกันนะคับ  เวลาทรงจะไม่รวมขบวนกัน บางทีอาจไปคนละทาง 

ตอบ 4 ประวัติของเตียวเทียนซือ ขอเล่าย่อๆ คำว่า เทียนซือนั้น มีความหมายว่า คุรุเทพ หรือเป็นตำแหน่งของพระสังฆราชเจ้า ในฝ่ายเต๋า  คุรุเทพ นั้นต้องใช้แซ่เตียว(จาง)หรือเปลี่ยนมาใช้แซ่เตียวเท่านั้น  ตั่งแต่อดีต - ปัจจุบันนี้ มีเตียวเทียนซือมาแล้วถึง 64 องค์   ส่วนองค์ที่นับถืออย่างแพร่หลายนั้นก็คือองค์ที่ 1  มีชีวิตอยู่ในสมัยฮั่น บวชเรียนในศาลนาเต๋าตั่งแต่ยังเยาวัย สนใจในวิชาอาคมเล่นแร่แปลธาตุ และได้ตั้งตัวขึ้นเป็นปรมาจารย์เต๋า นิกายเจี่ยอิด ฉายาว่า เยอิดก่าวจู้ ทรงพาหนะพยัคฆ์ เป็นกระบี่ สำเร็จมรรคผลทั้ง คู่สามีภรรยา และเป็นที่นับถือของเต๋าฝ่ายใต้ของจีน

ตอบ 5 ไม่ทราบคับ

ตอบ 6 ฮวดจู้กง ผมไม่แน่ใจ อาจจะหมายถึง ทิฮู้หง่วนโส่ย แปลเป็นไทยว่า แม่ทัพแห่งตระกูลเหล็ก(ทิ) บางคนจะเรียกท่านอ๋องหัวเหล็ก  เพราะเวลาลงทรง หัวจะไถไปกับพืน และฉุดตั๋วกับหัว(ศรีษะ) มีความเด่นในทางดานวิชาไศยศาสตร์ (ไม่ค่อยแน่ใจ)

*** ผมยังมีความรู้น้อยขอมูลที่ผมให้บางครั่งอาจจะผิดพลั้งไปบาง ตัวผมขออภัยมา ณ ที่นี้ด้วยและขอขอบคุณ คุณบุนเต่หลางและขออภัย ในกรณีที่ผมเอาข้อความในกระทู้ของท่านในบางส่วนมาอ้างอิง

                                     ด้วยความเคารพ/บ่านเหลง

ช่วยชี้แนะด้วยคับ

หลี่ต้าเลี่ยง , ฉือเมิ่งเปียว , อู่เสี้ยวควาน , จูซูหรง , ฟั้นเฉิงเย่ 

อ่านสำเนีงฮกเกี้ยนว่ายังไงคับช่วย บอกทีคับ

มีภาพกิมสิ้นมาให้ชมครับ

ฮวบจู่กง  法主公

เวิร์คเลยคับรูปแบบนี้แหละที่ผมอย่ากเห็นมานานเพราะกิมซิ้นในไทยไม่สวยเท่านี้