ขอแสดงความนับถือ คุณบุนเต้หลาง ด้วยใจจริง นับถือ ครับ แม้ผมไม่ใช่คนตรัง แต่ก็เป็นคนใต้ ลูกหลานชาวจีนเหมือนกัน ซึ่งได้เข้ามาอ่านสาระ ต่าง ๆ ที่เกี่ยวกับประเพณีถือศีลกินผัก ของจังหวัดตรัง แล้ว มีความรู้สึกยินดี และภูมิใจ แทนชาวตรังทุกท่าน ที่ร่วมสืบสานประเพณีกินผักให้สืบนานต่อไป จะรบกวนถามคุณบุนเต้หลาง ว่า ไม่ทราบว่าคุณบุนเต้หลาง เป็นกรรมการ ศาลเจ้า ที่ไหนหรือเปล่า หรือเป็นบุคคลทั่วไป ๆ ที่เป็นผู้ให้ที่น่าเคารพนับถือมาก แต่ถ้าไม่ได้เป็นกรรมการศาลเจ้า แล้วจะมีแรงส่งหรือแรงขับดัน ให้ประเพณีกินผัก เดินหน้าด้วยความมั่นคงตลอดไปได้อย่างไร ในเมื่อผู้คนก็ยังต่างความคิดเห็น กรรมการ ศาลเจ้าก็มีพรรค มีพวก แล้วไม่ขัดแย้งกันหรือครับ  เปรียบเสมือนเราทำอยู่วงนอก แล้ววงใน (กรรมการศาลเจ้า) ไม่รู้เค้าคิดกันอย่างไร ที่ถามไม่ได้มีเจตนาใด ๆ แค่อยากรู้ เพื่อแลกเปลี่ยนประสบการณ์ เพราะคนที่อยู่วงนอกจะไปมีปากมีเสียงกับคนวงในได้อย่างไร  ถ้าคำบางคำหรือคำถามที่ถาม ดูแล้วไม่เหมาะสมก้อต้องขออภัยด้วย เพราะคนตั้งใจจริง มักจะมีพวกอิจฉาตาร้อน ขัดขวางตลอด ในเมื่อมีฝ่ายธรรมะ ก็ย่อมมีฝ่ายอธรรม

ถือว่าทุกบทความล้วนให้ความรู้กับทุกคนทั้งสิ้นเราไม่จำเป็นต้องมาประนามหรือเหยียดหยามกันเลยทุกคมล้วนมีวัตถุประสงค์เดียวกันทั้งสิ้น คือมอบความรู้ให้เป็นวิทยาทานเพื่อสร้างกุศลอุทิศแด่องค์ศักดิ์ศิทธิ์ทุกพระองค์หากเรารู้อะไรก็ควรเผยแพร่หรือถ่ายทอดให้คนอื่นรู้ดีกว่าเพราะตายไปคุณก็คงเอาติดตัวไปไม่ได้จริงมั๊ยครับผมภูมิใจที่ได้เป็นสมาชิกคนหนึ่งในเว็บนี้ขอบคุณทุกๆท่านที่ช่วยให้ความรู้............

ชาวตรังทั่วไปคงทราบดีว่า สมัยก่อนชาวจีนอพยพมายังเมืองตรัง แรกเริ่มที่มานั้น ล้วนประสบความยากลำบาก ยากจนปากกัดตีนถีบกันเป็นส่วนใหญ่ ครั้นจะมานั่งพูดคุยให้เห็นหน้าค่าตากันนั้น มักมีเวลาเพียงยามเช้าเท่านั้น จึงบังเกิดเป็นวัฒนธรรมนั่งร้านกาแฟหรือร้านโกปี้ เนื่องจากร้านโกปี้เป็นแหล่งข่าวคราวที่สำคัญชั้นดี ลูกหลานใครแต่งงาน บรรพบุรุษของใครถึงแก่กรรม กำหนดงานบุญต่างๆ ล้วนรับทราบข้อมูลจากที่นี่ ตามฝาบ้านร้านกาแฟนั้น มักมีกระดานให้ชาวบ้านได้ติดใบประกาศต่างๆ สมัยก่อนมักมีโฆษณาของโรงหนังที่เข้าฉาย ใบประกาศงานฌาปนกิจศพ และใบประกาศงานบุญ โดยเฉพาะในเมืองตรังมีชาวจีนอาศัยอยู่มาก งานบุญของชาวบ้านในเมืองตรัง จึงมักเป็นใบประกาศงานบุญของศาลเจ้าต่างๆ โดยส่วนใหญ่มักเป็นกระดาษสีเหลืองหรือสีชมพูตามคตินิยมดั้งเดิมของศาลเจ้านั้นๆ ทั้งงานบุญประจำปี หรืองานคล้ายวันเกิดของพระในศาลที่ชาวบ้านนับถือ ทยอยออกมาทั้งปี ไม่จำกัดเฉพาะเมื่อถึงงานบุญประเพณีถือศีลกินผักเดือนเก้าเท่านั้น โดยเฉพาะอย่างยิ่งตั้งแต่หลังตรุษจีนเป็นต้นไปประมาณสามถึงสี่เดือนแรก ความชุกค่อนข้างถี่ เนื่องจากเป็นหน้าแล้งไม่มีลมฝน หยุดตัดยาง ชาวบ้านมีเวลาว่าง บางศาลเจ้าที่อยู่ต่างอำเภอ อาจติดใบประกาศในตัวเมืองตรังด้วย หรือประกาศเฉพาะอำเภอของตนและละแวกใกล้เคียงก็ได้ ซึ่งบางครั้งผู้ที่อยู่ในเมืองตรังเอง ถ้าไม่ไปต่างอำเภออาจไม่ทราบกำหนดงานบุญดังกล่าว ดังนั้นเมื่อวิทยาการก้าวหน้าผู้เขียนจึงมีความคิดนำร่อง หากสมาชิกผู้ใดอยู่ในท้องถิ่นใด ไม่ว่าในตัวเมืองตรังหรือต่างอำเภอในจังหวัดตรังทั้งใกล้และไกล สามารถถ่ายภาพใบประกาศงานบุญ แล้วโพสต์เข้ามาล่วงหน้าสัก 2-3 สัปดาห์ โดยถ่ายให้เห็นอักษรรายละเอียดชัดเจนน่าจะเป็นสิ่งดี จะเป็นประโยชน์ต่อลูกหลานที่อยู่ไกลบ้านทั้งในกรุงเทพและทั่วไทย ให้วางแผนล่วงหน้ามาร่วมงานดังกล่าวได้โดยถูกต้องแม่นยำ ถือเป็นการสร้างบุญร่วมกัน ในการนี้ถ้าเจ้าหน้าที่ศาลเจ้าใดต้องการให้ลูกหลานในศาลถ่ายภาพส่งมาประชาสัมพันธ์ด้วยก็จะดียิ่ง

(ในภาพ ประกาศงานบุญของศาลเจ้าสามหูอ่องเอี๋ย บ้านจิจิก ต.ท่าสะบ้า อ.วังวิเศษ จ.ตรัง

ขอเชิญชวนผู้มีจิตศรัทธาเข้าร่วมพิธีถือศีลกินผัก เพื่อเป็นศิริมงคลแก่ตัวท่านและครอบครัวสืบไป)

สำหรับข้อถามที่ว่าผู้เขียนนั้นเป็นกรรมการศาลใดหรือไม่ ซึ่งเคยกล่าวไว้แล้วว่าไม่ได้เป็น ข้อนี้น่าจะเป็นข้อยุติในแง่บวก ที่สามารถแสดงความคิดเห็นได้โดยอิสระ เป็นกลาง ไม่ผูกพันยึดติดกับผลประโยชน์ของศาลใดศาลหนึ่งจนเสียการ ผู้เขียนเคยตั้งใจว่าจะใช้เวลาว่างนอกเวลาทำงานประจำปฏิบัติภารกิจเพื่อสืบสานประเพณีถือศีลกินผัก หนึ่งในภารกิจนั้นคือบทบาทผู้สื่อสารส่งถึงฉ่ายอิ้ว ประชาชนทั่วไปเป็นสำคัญและจะถึงกรรมการหลายท่านที่อยู่วงในหรือไม่ขึ้นกับวิจารณญาณ ส่วนหนึ่งเป็นข้อมูลให้ส่วนราชการและองค์กรประชาสังคมที่เกี่ยวข้อง ซึ่งปฏิบัติหน้าที่เป็นกรรมการงานและกรรมการศาลที่อยู่ทั้งใกล้และไกลได้รับทราบก่อนงานล่วงหน้าในระยะเวลาเกือบปี เนื่องจากต้องยอมรับว่าแต่ละท่านมักมีภารกิจงานประจำรัดตัว ส่วนใหญ่มักมีเวลาคิดเตรียมงานประจำปีเพียงไม่กี่เดือนก่อนเริ่ม ซึ่งแท้จริงแล้วหากจะมีการวิเคราะห์ ทบทวนงาน กำหนดรูปแบบให้บังเกิดผลดีนั้น ควรมีเวลาเตรียมการไม่ต่ำกว่าครึ่งปี ซึ่งบางครั้งกรรมการหลายท่านอยู่คลุกคลีกับสิ่งที่เคยชินมานาน อาจมองข้ามสิ่งที่เปลี่ยนแปลงบางอย่าง จนเป็นที่ไม่สบายใจของฉ่ายอิ้วผู้ถือเป็นสมาชิกส่วนใหญ่ ซึ่งนับเป็นผู้จรรโลงและค้ำจุนประเพณีนี้อย่างแท้จริง ข้อความต่างๆจึงเปรียบเสมือนกระจกเงา ได้โปรดอย่าวิตกหรือรังเกียจไปเสียก่อน หากมองในแง่บวก ก็จะนับว่าเป็นคุณ เพราะผู้เขียนมีความปรารถนาดี มีความตั้งใจปฏิบัติภารกิจนี้ให้สำเร็จลุล่วง จุดประสงค์เพื่อสืบสานงานบุญประเพณีถือศีลกินผักเมืองตรัง และดำรงไว้ซึ่งความศักดิ์สิทธิ์แห่งยัญกรรมบูชาดั้งเดิม

หมายเหตุ ผู้เขียนยังคงรอน้องที่โพสต์ข้อความ บก.และผู้ดูแลเวปในการสางกะทู้ดังกล่าวก่อนหน้านี้ เพื่อเดินหน้ากะทู้ต่อไป หากขัดข้องประการใด หรือคิดว่าผู้เขียนสามารถให้คำแนะนำได้โปรดแสดงให้รับทราบ จักขอบพระคุณยิ่ง/บุนเต้หลาง

(ในภาพ ภาพมงคลเด็กน้อยและปลา ให้ความหมายมั่งมีศรีสุข)

ได้อ่าน อย่างคุณบุนเต้หลาง อธิบาย แล้ว ยอมรับนับถือครับ ขอคารวะ นี่แหละ ตัวอย่างบุคคลที่เป็นผู้ให้อย่างแท้จริง

กะทู้บทความ

กะทู้นี้เป็นกะทู้ดั้งเดิมแต่ปรับเปลี่ยนให้คล่องตัวขึ้น กะทัดรัดขึ้น โดยผู้เขียนขอให้เป็นที่รวมบทความที่เกี่ยวเนื่องกับประเพณีถือศีลกินผักจริงๆ ซึ่งทุกท่านสามารถส่งเข้ามายังกะทู้นี้ได้ ไม่เฉพาะต้องเขียนโดยผู้เขียนเท่านั้น มีเนื้อหาครอบคลุมประเพณีถือศีลกินผักทั่วไป ประเพณีถือศีลกินผักที่เกี่ยวเนื่องกับเมืองตรัง ประวัติศาลเจ้าและพระที่นับถือ และประกาศงานบุญ ในกะทู้นี้ต่อไปหากมีข้อมูลมากพอก็จะรวบรวมจัดแบ่งให้ชัดเจนยิ่งขึ้น กะทู้นี้ผู้เขียนขอให้คงไว้ซึ่งความศักดิ์สิทธิ์จึงต้องระมัดระวังในการกล่าวคำอย่างยิ่ง ให้สัญลักษณ์เป็นดอกเหมยเป็นปฐมบทของการปรับปรุงใหม่

(ในภาพ ดอกเหมยฮวา เป็นดอกไม้หนึ่งในสิบตำนานชาวจีน เป็นดอกไม้ประจำเกาะไต้หวัน)

 

ขอบคุณมากครับคุณตั้ม

หากคุณเห็นว่ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยเหลือแบ่งเบาภาระคุณได้บ้าง  ผมก็ยินดีครับ
ติดต่อผมทางอีเมล์สะดวกกว่านะครับ

dackwatt@hotmail.com

ขอบคุณคุณตั้มและทุกๆท่านที่ให้ความร่วมมือครับ

ขอแสดงความยินดีกับการขึ้นบ้านใหม่ของ trangzone.com นะครับ
ขอให้มีการพัฒนายิ่งๆขึ้นไปเพื่อประโยชน์และความสุขของผู้อ่านทุกท่านครับ

ขอให้ลูกหลานชาวตรังและจังหวัดใกล้ไกลไม่ว่าบรรพบุรุษสืบเชื้อสายมาแต่ถิ่นใด

ผู้ซึ่งมีศรัทธาต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ให้มีความสมัครสมานสามัคคี

อนิสงค์ดังกล่าวจะฟูมฟักทำให้สถานที่แห่งนี้เป็นแหล่งรวบรวมความรู้

รักษาคติความเชื่อและสืบสานประเพณีที่มีมาเก่าก่อนให้เข้มแข็งตลอดไป

(ในภาพ ดอกโบตั๋น เป็นดอกไม้หนึ่งในสิบตำนานชาวจีน เป็นดอกไม้ประจำชาติจีน)

(ในภาพ ดอกมู่เหมียนฮวาหรือหมุกหมี่นฟา เป็นดอกไม้ประจำมณฑลกวางตุ้ง)

(ในภาพ ดอกสุ่ยเซียนฮวา เป็นดอกไม้หนึ่งในสิบตำนานชาวจีน เป็นดอกไม้ประจำมณฑลฮกเกี้ยน)

(ในภาพ เป็นดอกซานเจี่ยวเหมยหรือดอกเฟื่องฟ้า เป็นดอกไม้ประจำมณฑลไหหลำ)

(ในภาพ ดอกจินเฟิงฮวาหรือกิมฮ้งฮวย เป็นดอกไม้สัญลักษณ์ประจำท้องถิ่นแต้จิ๋ว)

ขอทราบประวัติ องค์อั๊งไฮ้ยี้คับ  รบกวนด้วยครับผมมมมมมมมมมมมมมมมมมมม

(ในภาพ ดอกเหมยฮวานอกจากเป็นสัญลักษณ์ของชาวจีนในอดีตแล้ว ยังเป็นสัญลักษณ์ของชาวฮากกา)

พระท่ามกงเยี้ย

พระท่ามกงเยี้ย ท่านมีนามเดิมว่า ท่ามอู๋เต็ก เกิดที่เมืองกุยสร้าน ซึ่งคือย่านถานกงหงฮวาหยวนถานเก๋อตี้ หรือหมู่บ้านท่ามกั๊ก ตามนามสกุลแซ่ของท่าน ตำบลหุ้ยตัง  อำเภอหุ้ยจิวในปัจจุบัน โดยปัจจุบันน้ำกัดเซาะหมู่บ้านบางส่วน จนกลายเป็นมุมสันดอนติดกับแผ่นดินใหญ่ ชนในท้องถิ่นเป็นชาวฮากกา ท่านเกิดในช่วงคาบเกี่ยวระหว่างปลายราชวงศ์หงวนและต้นราชวงศ์เหม็ง ซึ่งตรงกับรัชสมัยสมเด็จพระบรมราชาธิราชที่ 1 แห่งกรุงศรีอยุธยา จากตำนานของท่านที่มีการบันทึกหลายแห่ง พบว่าท่านปรากฎอิทธิฤทธิ์และบุญญาธิการตั้งแต่กำเนิด ดังปรากฏอิทธิฤทธิ์ตั้งแต่ท่านอายุประมาณ 7-8 ขวบ

(ในภาพ ป้ายนามพระท่ามกงเยี้ย)

ด้วยในวัยเยาว์ท่านกำพร้าบิดาและมารดาตั้งแต่อายุ 3 ขวบ จึงถูกเลี้ยงโดยอาผู้ชาย แต่ส่วนใหญ่ท่านมักอาศัยอยู่กับยายของท่านที่หมู่บ้านหม้ายเถียนชุน โดยมีหน้าที่เลี้ยงวัวช่วยเหลือครอบครัว กล่าวว่าเมื่อท่านเกิดมานั้นปรากฏความอุดมสมบูรณ์ของพืชพันธุ์ธัญญาหาร พลิกจากหมู่บ้านที่แห้งแล้งไปในทางที่ดีขึ้น จนมีผู้กล่าวเนื่องด้วยบุญบารมีของท่าน ในบรรดากลุ่มเพื่อนสนิทของท่านมีด้วยกัน 5 คน มีเจ้าโตที่กำยำและแข็งแรงที่สุดเป็นหัวหน้ากลุ่ม ครั้งหนึ่งกลุ่มของท่านได้ขึ้นเขาไปเลี้ยงวัวตามปกติ เมื่อถึงที่หมายต่างคนต่างออกวิ่งเล่นตามประสาเด็ก เว้นท่านผู้เดียวไม่ยอมลงจากม้า ซ้ำยังควบม้าโดยเร็ว ตีลังกาขึ้นฟ้าอย่างรวดเร็ว แล้วลงมายืนบนพื้นดิน นี่เป็นเหตุการณ์อัศจรรย์ครั้งแรก จนเพื่อนๆของท่านเปรียบท่านเป็นซุนหงอคง ขนานนามท่านเป็นยุวเทพผู้ทรงฤทธิ์

(ในภาพ แท่นบูชาพระท่ามกงเยี้ยในเมืองตรัง)