(ในภาพ พระหน่ำเต้าแชกุน)

พระปักเต้าแชกุน

เป็นเทพประจำฝ่ายเหนือลิขิตการตาย

ประกอบด้วยกลุ่มดาวเจ็ดดวง ตามการเรียงตัวกลุ่มดาวปักเต้าในคัมภีร์เชงเจ่งเก็ง ดังนี้

ดาวเทียนชู (เจี่ยแช)หย่งเบ๋งทามหลอง (จู่เทียน- เจ้าแห่งนภา) คุ้มครองผู้เกิดปีชวด

ดาวเทียนสวน(ฮวดแช) อิมเจ็งกื๋อหมุน  (จู่เต่- เจ้าแห่งพิภพ) คุ้มครองผู้เกิดปีฉลูและปีกุน

ดาวเทียนกี (เหล่งแช) จินหยินลกจุ๋น  (จู่โห่ย- เจ้าแห่งไฟ) คุ้มครองผู้เกิดปีขาลและปีจอ

ดาวเทียนก๋วน (ต่ายแช) เฮี่ยนเบ๋งบุ่นเก็ก  (จู่สุ่ย- เจ้าแห่งน้ำ) คุ้มครองผู้เกิดปีเถาะและปีระกา

ดาวหยกเหง (สั่วแช) ตานหงวนเหลี่ยมเจ็ง  (จู่ถ่อ- เจ้าแห่งดิน) คุ้มครองผู้เกิดปีมะโรงและปีวอก

ดาวคายหยง (หงุ่ยแช) ปักเก็กบู๋เค็ก  (จู่บ็อก- เจ้าแห่งไม้) คุ้มครองผู้เกิดปีมะเส็งและปีมะแม

ดาวเอี่ยวกอง (เอ่งแช) เทียนกวนพ้อกุน  (จู่กิม- เจ้าแห่งทอง) คุ้มครองผู้เกิดปีมะเมีย

รวมเรียกว่ากลุ่มดาวเทียนกอง(กลุ่มดาวจระเข้หรือดาวหมีใหญ่)

กิมซิ้นเป็นชายชรา สวมเสื้อขาว หน้าดำเคร่งขรึม มือซ้ายถือบัญชีคนตาย มือขวาถือแส้ ประทับบนเก้าอี้

การบูชาใช้ธูป 7 ดอก ผู้คนมักอธิษฐานให้รอดพ้นแคล้วคลาดจากโรคภัยอันตรายที่ถึงแก่ชีวิต

วันคล้ายวันเกิดท่านคือวันสิ้นปีของจีน

(ในภาพ พระปักเต้าแชกุน)

มีเรื่องเล่าว่าในสมัยสามก๊ก ก่วนล่อได้ดูราศีชายหนุ่มวัย 19 ปี ชื่อหงันเทียวหม่นหมอง ชะตาจวนขาด จึงได้แนะนำให้ชายหนุ่มเดินออกนอกเมืองไปทางใต้ พร้อมเหล้าและเนื้อกวางแห้ง เมื่อเจอชายชราสองท่านกำลังเล่นหมากรุกให้หมอบไว้ไม่ต้องพูดใดๆ คอยบริการท่านทั้งสองให้เล่นและดื่มกินโดยสะดวก เมื่อท่านทั้งสองถามใดๆ ชายหนุ่มก็ไม่ตอบ สักพักชายชราด้านเหนือจึงเอ่ยว่าเผลอทานของเขาแล้วคงต้องตอบแทน จึงหยิบสมุดมาดูชะตาพบว่าชายหนุ่มกำลังจบชีวิตในไม่กี่วัน ชายชราด้านใต้จึงขอดูบ้าง และได้กลับเลขชะตาจาก 19 กลายเป็น 99 ปี แล้วท่านก็อำลาจากไป ชายหนุ่มทราบภายหลังว่าท่านทั้งสองคือเทพผู้ลิขิตชะตาเกิดและตาย ดังคำกล่าวหน่ำเต้าจู้เซ้ง ปักเต้าจู้ซี้(บันทึกเมื่อพุทธศักราช 880 สมัยตังจิ้น)(ในภาพ พระหน่ำเต้าแชกุน)

ในเมืองตรังศาลเจ้ากิวอ่องเอี่ยนับเป็นศาลเจ้าที่มีการบูชาพระปักเต้า-หน่ำเต้าแชกุนที่เป็นแบบอย่างโดยถูกต้องตามพิธีกรรม จัดตั๋วพระทั้งสองแยกกันประจำสองข้างของตั๋วพระกิวอ๋องไต่เต่ตามประเพณีดั้งเดิม เนื่องจากช่วงวันสิ้นปีของจีนมักมีการทำบุญต่างๆกันมากมาย ลูกหลานอาจติดภารกิจต่างๆ อาจไม่สะดวกโดยทั่วไปชาวตรังจึงมักจัดฉลองวันคล้ายวันเกิดของทั้งสองท่านรวมไว้ในคราวเดียวกัน คือวันคล้ายวันเกิดของพระหน่ำเต้าแชกุน(23 ค่ำ เดือน 11 จีน)

เรียบเรียงโดย บุนเต้หลาง เมื่อ 11 มกราคม พุทธศักราช 2550

ศาลเจ้ากิวอ่องเอี่ย

จัดงานเนื่องในวันคล้ายวันเกิด พระอภิธรรม(หน่ำเต้า-ปักเต้า)

วันพฤหัสบดีที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2550 แรม 8 ค่ำ เดือนยี่

กำหนดการ

คืนวันพุธที่ 10 มกราคม พ.ศ. 2550  มีมหรสพร่วมฉลองสมโภช

วันพฤหัสบดีที่ 11 มกราคม พ.ศ. 2550 เวลา 9.00- 14.00 น.

ขอเชิญสาธุชนร่วมรับประทานอาหารหมี่เจ

จึงเรียนเชิญท่านผู้มีจิตศรัทธาทั้งหลาย นำดอกไม้ ธูปเทียน และผลไม้ร่วมบูชาในงานพิธีนี้

ขอให้อำนาจแห่งความศักดิ์สิทธิ์ จงดลบันดาลให้ท่านผู้มีกุศลจิต จงประสบแต่สิ่งที่เป็นศิริมงคลเทอญ

(ในภาพ พระปักเต้าแชกุน)

เรียน คุณบุนเต้หลาง

เมื่อพิจารณาจากลักษณะขององค์ปักเต้าฯ แล้วมีความคล้ายคลึงกับเตียวฮู้เทียนซือมาก ไม่ทราบว่าท่านมีความเกี่ยวเนื่องกันหรือเปล่าครับ และหากท่านมีเวลาขอความกรุณาท่านนำประวัติของเตียวฮู้เทียนซือมาเผยแพร่เพื่อประโยชน์ต่อการศึกษาเรียนรู้ทั้งส่วนตัวผมและท่านผู้ใฝ่รู้ทั้งหลายด้วย ก็จะเป็นประโยชน์อย่างยิ่งครับ

ขอบขอบคุณไว้ ณ โอกาสนี้ด้วยครับ

ด้วยความเคารพในกระทู้ของคุณบุ่นเต้หลางนะครับ

กลุ่มดาวเอี่ยนบู้นี่เป็นกลุ่มดาวทางทิศเหนือครับ(ปักเต้า)ไม่ใช่กลุ่มดาวทางทิศใต้

ยี่จับโปยแชสิ่ว

โดยทั่วไปทางเต๋าและโหราศาสตร์จีนได้แบ่งดาวฤกษ์ตามกลุ่มไว้เป็นหมวดหมู่สี่ทิศ แต่ละทิศมีกลุ่มดาวฤกษ์เจ็ดกลุ่มดาว รวมทั้งสิ้น 28 กลุ่มดาว รวม 182 ดวง แต่ละกลุ่มดาวมีบริวารแยกย่อยไปอีกจำนวนไม่เท่ากัน ได้แก่

กลุ่มดาวประจำทิศตะวันออก ตังฮองแชเหล็งชิดสิ่ว(มังกรเขียว) ธาตุไม้

ได้แก่ กลุ่มดาวกั๊ก ค้อง แต่ ปัง ซิม บี่ และกี๋ รวมดาวทั้งสิ้น 32 ดวง

กลุ่มดาวประจำทิศตะวันตก ซายฮองแปะห่อชิดสิ่ว(เสือขาว) ธาตุทอง

ได้แก่ กลุ่มดาวคุย โหลว อุย ง๋อง ปิด จุย และซิม รวมดาวทั้งสิ้น 51 ดวง

กลุ่มดาวประจำทิศใต้ หล่ำฮองจูชกชิดสิ่ว(วิหคแดง) ธาตุไฟ

ได้แก่ กลุ่มดาวเจ่ง กุ่ย หลิว เซง ตง เอ็ก และจิ่น รวมดาวทั้งสิ้น 64 ดวง

กลุ่มดาวประจำทิศเหนือ ปักฮองเฮี่ยนบู่ชิดสิ่ว(เต่าดำ) ธาตุน้ำ

ได้แก่ กลุ่มดาวเต้า หงู หลื่อ ฮือ หงุย เซก และเป๊ก รวมดาวทั้งสิ้น 35 ดวง

(ในภาพ เนื้อความกล่าวถึงพระหน่ำเต้าแชกุนและกลุ่มดาวเต้าหรือเต้าสิ่วในกลุ่มดาวเฮี่ยนบู่ดังกล่าว

ส่วนหลังเป็นเรื่องเล่าชายชราทั้งสองซึ่งคล้ายกัน รายละเอียดต่างกันบ้างเพราะนำมาบันทึกภายหลัง

ในกลุ่มดาวประจำทิศเหนือ ปักฮองเฮี่ยนบู่ชิดสิ่ว(เต่าดำ)นั้น มีกลุ่มดาวกลุ่มแรก เรียกว่าเต้าสิ่วเทียนเบ้วแชกุน หรือเรียกสั้นๆว่าเต้าสิ่ว ซึ่งเป็นคำกลาง หมายรวมทั้งกลุ่มดาวหน่ำเต้าและปักเต้า

รูปของกลุ่มดาวนี้คนจีนมองเป็นกระบวยตักน้ำ ส่วนคนฝรั่งมองเป็นลักษณะแตรงอน

ตรงกับฤกษ์ไทยว่าอุตรษาฒ ราศีธนู มีดาวพฤหัสบดีเป็นเจ้าฤกษ์ มักเป็นดาวที่ให้คุณ การงานมักสำเร็จการฝังศพจะเป็นคุณ การแต่งงานจะดี สัตว์เลี้ยงเติบโตดี

จึงมักมีความหมายถึงดาวหน่ำเต้า

เรื่องดาวปักเต้าในทางดาราศาสตร์นั้นพบว่าความคิดเห็นของหลายท่านยังไม่ค่อยตรงกันนัก บ้างก็ว่าอยู่ในกลุ่มนี้ บ้างก็ว่าอยู่ในกลุ่มดาวประจำทิศอื่น

แต่อย่างไรก็ตามในเบื้องต้น ไม่ควรสับสนระหว่างคำว่ากลุ่มดาวประจำทิศเหนือ(ปักฮองเฮี่ยนบู่ชิดสิ่ว) และกลุ่มดาวปักเต้าซึ่งเป็นเทพฝ่ายเหนือ ความหมายทั้งสองจึงต่างกันและไม่เท่าเทียมกัน

กลุ่มดาวหน่ำเต้าจัดเป็นดาวฤกษ์กลุ่มแรกของกลุ่มดาวประจำทิศเหนือเฮี่ยนบู่หรือเต่าดำ

ดังนั้นพระหน่ำเต้าแชกุนเป็นเทพประจำฝ่ายใต้ โดยกลุ่มดาวหน่ำเต้าอยู่ในกลุ่มดาวฤกษ์กลุ่มแรกของกลุ่มดาวเฮี่ยนบู่ด้วยเหตุผลดังกล่าวข้างต้น

ขอขอบคุณคุณฮ่องซามเช้งที่ได้ติงมา ณ ที่นี้ ด้วยความยินดี/บุนเต้หลาง

ขอขอบคุณ คุณบุ่นเต้หลางด้วยนะครับที่ช่วยชี้แนะให้เข้าใจอย่างถ่องแท้ หลังจากสับสนมานาน

รบกวรท่านผู้รู้ทุกๆท่าน ช่วยกรุณาผมทีเถิด ผมอยากจะทราบประวัติท่าน อั๊งไฮ้ยี้ รบกวนผู้รู้ด้วยเถิดครับ

ประเพณีถือศีลกินผักของชาวตรังแต่ไหนแต่ไรมามีความเก่าแก่ อยู่ได้ด้วยคนตรังเองนับจากบรรพชนรุ่นแรกเริ่มได้นำมาจากแผ่นดินใหญ่ มาลงหลักปักฐานที่เมืองตรังแห่งนี้โดยไม่ได้รับมาจากท้องถิ่นอื่นใดในเมืองไทยเลย เช่นเดียวกับพี่น้องแหล่งอื่นใดก็ไม่ได้เกี่ยวข้องในเรื่องประวัติความเป็นมาที่เกี่ยวกับชาวตรัง ชาวตรังทุกคนล้วนมีความภาคภูมิใจในตนเอง พิธีกรรมต่างๆ มนตร์พระที่ใช้ในพิธีกรรมมีความสมบูรณ์เพียงพอที่จะไม่ต้องรับมาเพิ่มเติมหรือเลียนแบบพี่น้องในจังหวัดใกล้เคียง ซึ่งเหตุจากต่างแหล่งต่างที่มา ในแง่ประเพณีถือศีลกินผักของแต่ละถิ่นนั้น เมื่อพิจารณาแล้วย่อมรู้ได้ทันทีว่า มีที่มาประวัติศาสตร์และเหตุปัจจัยที่ต่างกัน ดังนั้นคติความเชื่อบางอย่างจึงต่างกัน และรายละเอียดบางอย่างก็ต่างกัน ฉะนั้นเมื่อทั้งสองฝ่ายมีความสมบูรณ์และภาคภูมิในตนเองแล้ว จึงไม่จำเป็นต้องคิดว่าเรายังมีสิ่งใดขาด แล้วไปรับลอกเลียนมาอีกเพราะเหตุดังกล่าว

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)

ตลอดจนมนตร์จิ่วพระแต่ดั้งเดิม บรรดาบรรพชนได้เลือกผู้ที่ควรได้รับถ่ายทอดหรือสอนกันนั้น ต้องดูหน้าตา หน่วยก้านและอุปนิสัย ว่าเป็นสุจริตชน น่าไว้วางใจ มีความสามารถรับได้ แล้วสามารถนำมาปฎิบัติได้โดยเรียบร้อยและไม่เสื่อมเสีย ไม่มุ่งหวังหากินกับพระ ดังนั้นเมื่อพิจารณาว่าหากเรานำมาถ่ายทอดบนที่สาธารณะที่ไม่เห็นผู้รับโดยหน้าตาและอุปนิสัยนั้น ย่อมไม่เป็นดังประสงค์ของบรรพชน เนื่องจากผู้เข้ามาอ่านมากหน้าหลายตา แต่ละผู้คนนั้นไม่สามารถหยั่งรู้สิ่งที่คิดภายในใจของเขาได้ เสี่ยงอย่างยิ่งที่กลุ่มที่ไม่สุจริตหรือมีจิตหลอกลวง นำไปหากินกับผู้ที่ได้รับความเดือดเนื้อร้อนใจอยู่แล้ว ให้บังเกิดความทุกข์ยิ่งขึ้น เพราะคนเหล่านั้นได้นำวิชาที่ได้ไปเพื่อล่อหลอกผู้อื่น ก่อให้เกิดผลเสียทั้งประเพณี เสียศรัทธาและเสียทั้งทรัพย์ นี่คือสาเหตุว่าเมื่อตั้งใจดีแต่ทำไมไม่ได้กุศล แต่รับบาป เป็นด้วยเหตุดังกล่าว ฉะนั้นบอกกล่าวเฉพาะลูกหลานชาวตรังพึงไม่ควรกระทำ

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)

ในแง่ของเวปบอร์ดนั้นดั้งเดิมมีผู้ร่วมพูดคุยหลายท่าน แต่เนื่องจากแต่ละท่านมีข้อจำกัดในตัวเอง เช่น มีความเกี่ยวข้องกับศาลเจ้าโดยตรง ไม่สะดวกในการให้ข้อมูล บางท่านมีคติที่ไม่ต้องกัน บางท่านพึงพอใจกับเวปใกล้เคียงที่มีรูปแบบเวปที่ได้ลงหลักปักฐานแล้วอย่างมั่นคง สะดวกในการสื่อสารตามรูปแบบที่ถนัด บางท่านพอใจที่จะถามแต่เมื่อไม่มีผู้ตอบจึงราไป ในส่วนตัวของผู้เขียนนั้นเนื่องจากไม่สะดวกในการดำเนินเรื่องในลักษณะถามแล้วตอบ แต่จะเก็บคำถามที่เป็นประโยชน์ไว้ แล้วค้นคว้าเพิ่มเติม เมื่อถึงเวลาจึงค่อยลงรายละเอียด สิ่งที่ทำล้วนเนื่องจากความรักประเพณีถือศีลกินผักของบ้านเกิดเมืองนอน ที่เราเห็นมาตั้งแต่จำความได้ ซึ่งมาช่วงหลังพบว่าหลายสิ่งหลายอย่างได้แปรเปลี่ยนไป เปลี่ยนไปในแง่เสื่อมลงและตัดทอนลง ทั้งคติความเชื่อและการปฏิบัติ จึงเป็นที่มาของการคิดไตร่ตรองหาสาเหตุ

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)

พบว่าสาเหตุส่วนหนึ่งนั้นเนื่องจากชาวตรังหลายคนยังไม่ฃัดเจนเรื่องที่มาของประเพณีถือศีลกินผักในเมืองตรัง เหตุประกอบและความหมายในการนั้นๆ ซึ่งมีผลอย่างยิ่งที่จะก่อให้เกิดความรัก ความผูกพัน ก่อให้เกิดความหวงแหน จนเกิดความรู้สึกว่าต้องทำอย่างใดอย่างหนึ่งตามความสามารถของตน เพื่อสืบสานประเพณีนี้ต่อไปให้ได้ เหตุประการต่อไปคือทัศนคติของผู้เกี่ยวข้องมักจำกัดในเชิงแคบ รักและเอื้ออาทรเฉพาะสังคมเล็กของตนเองในวงจำกัด โดยไม่นำพาและเอื้ออาทรต่อสังคมใหญ่ ทำให้ประเพณีถือศีลกินผักจึงย่ำอยู่กับที่ รอวันอับเฉาและตกต่ำ จึงเป็นที่มาของคำรำพันว่าไม่สำคัญว่าประเพณีนี้มีมานานเท่าใด หากแต่สำคัญว่าเราจะรักษาประเพณีนี้ได้อีกนานเท่าใด ซึ่งเป็นคำที่ไม่สวยงาม เมื่อได้ฟังคราใดก็รู้สึกเสียใจและหดหู่ใจ เนื่องจากเราขาดการสังเคราะห์ประเด็นและปัญหาที่แท้จริง ขาดความจริงใจต่อกันในการมุ่งแก้ไขและพัฒนาผลักดัน แท้จริงหากทุกฝ่ายร่วมมือร่วมใจกันอย่างจริงจังแล้ว จะประสบความสำเร็จได้โดยไม่ยากเลย เพราะความเสื่อมหลายอย่างเพิ่งบังเกิดในช่วงไม่เกิน 10-20 ปีนี้ ในชั่วชีวิตจากวัยเด็กถึงวัยทำงาน  เรายังพอมองออกว่าสิ่งที่ถูกต้องตามบรรพชนคนรุ่นเก่าได้ทำไว้อย่างไร แล้วเราก็ปฏิบัติไปตามนั้น หรือทัศนคติใดที่คนรุ่นเก่าได้ปลูกฝังลูกหลานแล้วไม่เกิดประโยชน์ใดๆต่อสังคม เราก็ปรับทัศนคติใหม่ในเชิงบวก ให้เป็นคุณต่อสังคมโดยส่วนรวม ที่สำคัญคือจิตใจ ความจริงใจต่อกัน อยากให้ส่วนรวมได้ดี มีความเอื้ออาทรต่อผู้อื่น ลดฐิติการไม่รับฟังเสียงของใคร สิ่งเหล่านี้จึงจะสามารถแก้ไขปัญหาได้

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)

ก่อนหน้านี้ผู้เขียนได้มีโอกาสอ่านกะทู้ที่มีผู้ลงเรื่องต่างๆในประเพณีถือศีลกินผักปรากฎอยู่ในกะทู้ที่ไม่ใช่หน้าแรก อาจทำให้สมาชิกเข้าถึงข้อมูลลำบาก จึงแนะนำให้มานำลงในกะทู้อีกกะทู้หนึ่งของน้องภัทรที่ไม่ปรากฏเคลื่อนไหวใดๆเลยมานานแล้ว เพื่อจะได้เว้นกะทู้ปัจจุบันไว้หนึ่งกะทู้สำหรับนำเสนอวิชาการบทความที่เป็นเรื่องราวไล่เรียงมาเป็นระบบโดยชัดเจน ส่วนอีกกะทู้หนึ่งไว้สำหรับการโพสต์รูป แลกเปลี่ยนข้อความความเห็นสั้นๆของสมาชิกโดยสะดวก เนื่องจากที่ผ่านมาหลายท่านคิดว่ามีเพียงกะทู้เดียว จึงทำให้ไม่มีผู้ใดแทรกข้อความ อาจเป็นเพราะกลัวดันหน้ากะทู้บทความตกเร็วเกินไป ต่อไปอาจหาตำแหน่งบทความนั้นๆลำบาก แต่เนื่องจากคราวแรกนั้นไม่ได้ตรวจดูว่าที่น้องเขาโพสต์มา เกิดสำเนามาจากอีกที่หนึ่ง แต่เมื่อตรวจสอบแล้วเป็นไปตามนั้น หากน้องเขาเป็นเจ้าของบทความจริงต้องขออภัย แต่ถ้าเป็นการคัดลอกมานั้น น้องอาจต้องก็ส่งข้อความให้ บก.คัดออกซึ่งไม่น่าจะมีผลเสียใดๆ แล้วน้องก็ค่อยเข้ามาโพสต์ใหม่ในกะทู้ตามความรู้สึก ความรู้ และความตั้งใจของตนเอง บางรูปที่ได้ส่ง หากเป็นรูปที่มีเจ้าของก็ละไว้ แต่ถ้าเป็นรูปที่หาได้ตามสื่อทั่วไป การโพสต์ซ้ำกันก็ไม่น่าจะมีปัญหา เพราะต่างก็นำมาจากแหล่งอื่นเดียวกันทั้งสิ้น

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)

ผู้เขียนมีความเข้าใจดีว่ากว่าสิ่งที่ผู้ที่เป็นเจ้าของบทความนั้นถ่ายทอดออกมาได้ คงต้องใช้ความสามารถและพยายาม นอกจากนั้นย่อมมีวัตถุประสงค์ใดๆภายในใจ ถ้าเป็นผู้เขียนเองก็จะมีวัตถุประสงค์แน่วแน่ตั้งแต่ต้นเพื่อเก็บไว้ให้เป็นสมบัติของชาวตรัง ดังนั้นพึงยึดถือเจตนารมณ์ของผู้ที่เป็นเจ้าของจริงๆของบทความนั้นๆเป็นหลัก หากไม่ใช่สมาชิกอื่นใดที่ไม่ได้เป็นเจ้าของบทความนั้นโดยตรง เพราะท่านไม่สามารถตอบแทนเจ้าของที่แท้จริงได้ ขอให้ครั้งนี้เป็นครั้งแรกและสุดท้ายที่มีการสำเนาระหว่างกัน ถ้าจะถ่ายทอดใดๆขอให้ทำลิ้งค์ระหว่างข้อมูล เพื่อความถูกต้องของข้อมูลและให้เกียรติเจ้าของบทความนั้นๆ เป็นอันรับทราบ

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)

ท้ายสุดนี้ก็ขอความกรุณาชาวตรังที่เป็นชาวตรังทั้งกายและจิตใจ ผู้มีความรักในประเพณีถือศีลกินผักเมืองตรังนั้นให้ร่วมมือร่วมใจกัน ใครช่วยสิ่งใดได้ต้องช่วยกัน ใครช่วยบทความได้ก็ช่วย ใครช่วยเรื่องภาพได้ก็ช่วย ใครช่วยเรื่องความเห็นได้ก็ช่วย หรือใครที่เก่งทางด้านการทำเวป ที่รักและตั้งใจในการนี้จริงๆ เป็นอิสระปลอดการเมืองและไม่แสวงผลประโยชน์ทางธุรกิจ มาร่วมพลังสร้างสรรเวปเพื่อสืบสานประเพณีถือศีลกินผักเมืองตรังให้ลงหลักปักฐานในบ้านนี้เมืองนี้อย่างมั่นคงโดยแท้จริง มุ่งชำระตำนานบันทึกเอาไว้ให้ปรากฏแก่รุ่นหลัง ผู้เขียนขอเอาใจช่วย เมื่อถึงโอกาสนั้นผู้เขียนจะให้ความร่วมมือตามกำลังความสามารถให้ถึงที่สุด

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)

หากกะทู้นี้ได้รับการสะสางแล้ว ให้ถือว่ากะทู้นี้มีความศักดิ์สิทธิ์ เนื่องเพราะมีการลงประวัติบรรพชน รายละเอียดของพระต่างๆ จึงไม่ควรมีข้อความทะเลาะเสียดสี การหมิ่นด้วยข้อความสั้นหรือแสดงความกังขาทั้งด้วยความจงใจหรือรู้เท่าไม่ถึงการณ์  ล้วนย่อมถือว่าไม่ให้เกียรติ หากประเพณีถือศีลกินผักเมืองตรังไม่ได้อยู่ในวัฏปฏิบัติของท่านแล้ว ผู้เขียนดีใจที่ท่านเข้ามาอ่าน หากดีใจอย่างยิ่งถ้าท่านอ่านแล้วละไปโดยไม่ทิ้งข้อความใดๆอันกระทบกระเทือนจิตใจของผู้ศรัทธา เช่นเดียวกัน/บุนเต้หลาง

(ในภาพ หนึ่งในมงคลแห่งความกตัญูญูทั้งยี่สิบสี่เรื่องราว เพื่อให้ระลึกถึงความกตัญญูต่อบรรพชน)