(ในภาพ ศาลบูชาท่านเตียวหุย ที่บ้านเกิดท่านเมืองโจโจว สวนท้อ)
(ในภาพ ศาลเตียวห่วนโหเบ้ว ริมฝั่งแม่น้ำฉางเจียง อำเภอหยุนหยาง เมืองฉงชิ่ง)
(ในภาพ ศาลเตียวห่วนโหสือ ที่เมืองหลางจง มณฑลเสฉวน)
(ในภาพ อนุสรณ์สถานท่านเตียวหุยที่สะพานเตียงปันเกี้ยว)
(ในภาพ คำจารึกกล่าวถึงท่านเตียวหุย เรียก เตียวหุยซือฮวดโป๊ยบ่องเบ๋ง)
(ในภาพ ท้องถิ่นชนบทในเมืองจีนนิยมติดรูปท่านเตียวหุยคู่กับท่านกวนอู)
เรียบเรียงโดย บุนเต้หลาง เมื่อ 11 สิงหาคม ปีพุทธศักราช 2550
(ในภาพ พระห่วนโหเซ่งเต้บนหิ้งพระในท้องถิ่นชนบทเมืองจีน)
พระสุ่นเป่งโห
พระเตี่ยวจูหลง ท่านแซ่ เตี่ยว นาม ฮุ๋น เป็นวีรบุรุษผู้เก่งกาจจาก เสียงสาน
เกิดในสมัยฮั่น พระเจ้าฮั่นหวนตี้ ศักราชหย่งซิ่ง ปีพุทธศักราช 698
ที่อำเภอเจินติ้ง หรือ เจิ้งติ้ง มณฑลเหอเป่ยในปัจจุบัน
(ในภาพ พระสุ่นเป่งโห)
ลักษณะท่านสูงประมาณ 8 เชียะ หน้าผากกว้าง ตาโต คิ้วดก
นิสัยซื่อสัตย์ สุภาพเรียบร้อย น้ำใจกล้าหาญ ใช้ทวนเป็นอาวุธ พาหนะคู่ใจ คือ ม้าสีขาว
ท่านจูล่งเคยอยู่กับอ้วนเสี้ยวมาก่อน แต่ภายหลังพบว่าอ้วนเสี้ยวมีพฤติกรรมที่หยาบช้า
ไม่มีสัจจะ จึงหนีไปอาศัยอยู่กับกองซุนจ้าน และก็ได้รู้จักชอบพอกับท่านเล่าปี่
เมื่อกองซุนจ้านถูกอ้วนเสี้ยวฆ่าตาย ท่านจูล่งจึงไปอาศัยอยู่กับท่านเล่าปี่
ร่วมรบออกศึกได้รับชัยชนะหลายครั้ง ท่านจูล่งเป็นแม่ทัพคู่ใจคอยติดตามท่านเล่าปี่
ท่านจัดเป็น 1 ใน 5 ขุนพลทหารเสือร่วมกับท่านกวนอู ท่านเตียวหุย ม้าเฉียว และฮองตง
ท่านสร้างวีรกรรมครั้งสำคัญคือ จูล่งฝ่าทัพรับอาเต๊า หรือบุตรชายของท่านเล่าปี่
ท่ามกลางทหารและองครักษ์ฝ่ายโจโฉที่รายล้อม
ท่านฝ่าวงล้อมอย่างยากลำบากด้วยลำพังตัวคนเดียว ฆ่าทหารฝ่ายโจโฉนับไม่ถ้วน
ท่านจูล่งเปรียบเสมือนทหารคู่ใจ ได้รับใช้ติดตามท่านเล่าปี่ตลอดมา
ภายหลังจากที่ท่านเล่าปี่เสียชีวิตลง ท่านจูล่งกลายเป็นทหารเอกของท่านขงเบ้ง
รับใช้ พระเจ้า เล่าเสี้ยน ต่อมา จนล่วงสู่วัยชราและถึงแก่กรรมด้วยป่วยไข้
ท่านจูล่งถึงแก่กรรมด้วยวัยชรา
ในสมัยสู่ฮั่น พระเจ้าเล่าเสี้ยน ศักราชเจี้ยนซิ่งปี 7 ปีพุทธศักราช 772
สิริอายุรวม 74 ปี
หลังจากที่ท่านจูล่งถึงแก่กรรม พระเจ้าเล่าเสี้ยนถึงกับร้องไห้
กล่าวเปรียบเสมือนแขนของท่านขาดไปข้างหนึ่ง
