ทหารฝ่านซุนกวนต่างกรูกันออกมาจากพุ่มไม้ข้างทาง

บ้างใช้ตะขอยาว บ้างใช้บ่วงบาศสกัดทั้งม้าและคน

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

เนื่องจากม้าเซ็กเทานั้นมีสายตาดีเฉียบคมดุจนัยน์ตาแมว

จึงมองเห็นได้ทั้งที่มืดมิดเปรียบดั่งกลางวัน สามารถผ่านกับดักมาได้เจ็ดชั้น

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

เมื่อมาถึงด่านสุดท้าย เจอเชือกหางม้าสีขาวล้วน

ม้าเช็กเทามองเห็นไม่ถนัด พลันสะดุดเชือกหางม้าสีขาวล้มลง

จูเฮี๋ยน และ พัวเจี้ยง จึงเข้าจับท่านกวนอูไว้เป็นเชลย

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ท่านซุนกวนยังอยากให้ท่านกวนอูมาสวามิภักดิ์ตน

แม้นเคยถูกตัดรอนอย่างไร้เยื่อใย

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

แต่เหล่าเสนาอำมาตย์เตือนว่า

เมื่อครั้งอดีตท่านโจโฉเคยเลี้ยงดูอุปถัมภ์ให้ท่านกวนอูเป็นขุนนางใหญ่

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

มอบข้าวของเพชรนิลจินดาให้ท่านกวนอูอย่างมากมาย

ทุกสามวันห้าวันจัดเลี้ยงโต๊ะ บำรุงถึงเพียงนี้ ก็ยังเอาตัวท่านกวนอูไว้ไม่ได้

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ท่านซุนกวนนึกไตร่ตรองดูเห็นจริง ท่านจึงตัดสินประหารชีวิตท่านกวนอูโดยการตัดศรีษะ

ในปีพุทธศักราช 762 สิริรวมอายุ 59 ปี พร้อมท่านกวนเป๋งบุตรชาย

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

เมื่อท่านจิวฉองอยู่บนเชิงเทินเห็นการณ์ดังกล่าว จึงปลิดชีพตนเองสิ้นไปตามกัน

ส่วนม้าเช็กเทานับจากบัดนั้นไม่ยอมกินหญ้า กินน้ำ เพียงไม่กี่วันก็ตายตามเจ้านายไป

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

หลังจากประหารท่านกวนอูแล้ว ท่านซุนกวนกลัวว่าชาวประชาจะเกิดเคียดแค้น

ชิงชังที่ตนสั่งประหารท่านกวนอู ผู้ซึ่งไม่ยอมสวามิภักดิ์ต่อฝ่ายตน

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

มุ่งหวังผลทางการเมืองโดยการผูกมิตรกับฝ่ายโจโฉ

มิให้ฝ่ายโจโฉรุกรานดินแดนของตน

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ท่านซุนกวนจึงมีความคิดโยนบาป ป้ายความผิดให้ท่านโจโฉ

จึงสั่งให้ทหารนำศีรษะของท่านกวนอูไปกำนัลมอบให้ท่านโจโฉ
(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

กล่าว่าเมื่อท่านโจโฉได้รับกล่องบรรจุศีรษะของท่านกวนอู

เมื่อเปิดออกดู ท่านยิ้มเยาะพร้อมกับกล่าวเย้ยหยันทักทายท่านกวนอู

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ไม่คาดคิดศีรษะของท่านกวนอูได้ลืมตาขึ้นจ้องเขม็ง

ท่านโจโฉตกใจแทบสิ้นสติ ร้องระล่ำระลักว่า

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ท่านกวนอู คือ เทพเจ้า ซ้ำแล้วซ้ำเล่า

ยามอยู่น่าหวาดหวั่น ยามตายแล้วยิ่งน่าพรั่นพรึง
(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ท่านโจโฉจึงรีบให้คนสลักไม้หอมประกอบเป็นร่างของท่านกวนอู

พร้อมกับทำพิธีเช่นสรวงเทียบเท่าตำแหน่งอ๋อง ให้ขุนนางทุกคนไว้ทุกข์

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

แล้วอัญเชิญศีรษะของท่านกวนอูไปฝังทางด้านใต้ของเมือง ลกเอี๋ยง

หรือ นครลั่วหยาง มณฑลเหอหนาน ปัจจุบันเรียกสถานที่นั้นว่า กวนหลิม

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ท่านโจโฉเองเดินทางไปเช่นไหว้สักการะ

บัญชาให้ขุนนางผลัดเปลี่ยนกันมาเฝ้าดูแลสุสาน

จารึกศิลาว่า เป็นสถานที่ฝังศพของเจ้าเมืองเกงจิ๋ว
(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ทางฝ่ายซุนกวน หลังจากส่งศีรษะของท่านกวนอูไปให้ท่านโจโฉไม่นานนัก

ระหว่างจัดเลี้ยงฉลอง ลิบองแม่ทัพผู้บุกยึดเมืองเกงจิ๋ว ฉับพลันลุกขึ้นชี้หน้าด่าท่านซุนกวน

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

แล้วล้มลงสิ้นใจตาย ผู้คนทั้งหลายต่างโจษจันว่า

ลิบองถูกวิญญาณของท่านกวนอูเข้าสิงร่างเพื่อชำระโทษทัณฑ์  
(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)

ส่วนร่างของท่านกวนอู ท่านซุนกวนสั่งให้ฝังไว้ที่เมือง ตงเอี๋ยง หรือ ตังหยาง

ปัจจุบันคือ อำเภอตังหยาง มณฑลหูเป่ย เรียกสถานที่นั้นว่า กวนเหลง อีกนามว่า หยกจ่วนซัว

(ในภาพ พระกวนเซ่งเต้กุน)